Przebieg wczesnej rehabilitacji szpitalnej u chorych z ostrym zawałem serca, leczonych pierwotną angioplastyką lub trombolitycznie

Streszczenie

Wstęp: Celem pracy było porównanie przebiegu wczesnej rehabilitacji szpitalnej u pacjentów leczonych pierwotną angioplastyką wieńcową lub trombolitycznie z powodu ostrego zawału serca.
Materiał i metody: W sposób retrospektywny przeanalizowano wyniki rehabilitacji pozawałowej u 150 osób: u 50 kolejnych pacjentów leczonych trombolitycznie oraz u 100 chorych poddanych pierwotnej angioplastyce wieńcowej, dobranych pod względem czynników demograficznych i klinicznych. Wszystkich pacjentów rehabilitowano według trójetapowego programu usprawniania wewnątrzszpitalnego obowiązującego w ośrodku autorów. Ocenie poddano częstości akcji serca, wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego podczas kolejnych etapów rehabilitacji, wyniki prób wysiłkowych oraz wybrane parametry echokardiograficzne.
Wyniki: W grupie pacjentów poddanych pierwotnej angioplastyce wieńcowej rehabilitację pozawałową rozpoczynano wcześniej, chorzy szybciej uczestniczyli w jej kolejnych etapach, a okres hospitalizacji w tej populacji był istotnie krótszy. Między porównywanymi grupami nie wykazano znamiennych różnic w częstości akcji serca, wartościach ciśnienia skurczowego i rozkurczowego w czasie kolejnych etapów rehabilitacji oraz ocenianych przy wypisie parametrach echokardiograficznych. Pacjentów leczonych interwencyjnie wcześniej poddawano próbie wysiłkowej, istotnie rzadziej stwierdzano u nich dodatni wynik próby oraz osiągali oni znamiennie większe obciążenie.
Wnioski: Rehabilitacja w grupie pacjentów leczonych inwazyjnie przebiegała szybciej, co wiązało się z wcześniejszym wykonaniem próby wysiłkowej oraz krótszym okresem hospitalizacji. U chorych leczonych inwazyjnie, mimo krótszego okresu trwania rehabilitacji, istotnie rzadziej stwierdzano dodatni wynik próby wysiłkowej. Charakteryzowali się oni także lepszą tolerancją wysiłku. (Folia Cardiol. 2005; 12: 273–283)