Przydatność wskaźnika pracy serca (MPI) w nieinwazyjnej ocenie globalnej - skurczowej i rozkurczowej funkcji komór

Streszczenie

Zaproponowany przez Tei i wsp. wskaźnik pracy serca (MPI) służy do oceny globalnej skurczowo- -rozkurczowej funkcji komór na podstawie stosunku sumy czasów izowolumetrycznego skurczu i rozkurczu do czasu wyrzutu. Pomiarów można dokonywać metodą pulsacyjnego doplera przepływowego, doplera tkankowego lub automatycznej detekcji wsierdzia, a wartości MPI zależą od zastosowanej metody. Wskaźnik pracy serca można wykorzystywać w ocenie funkcji zarówno lewej, jak i prawej komory. Jest wskaźnikiem niezależnym od geometrii komory, częstości pracy serca, obciążenia wstępnego i stopnia niedomykalności zastawki mitralnej, a wpływ wieku na MPI jest nieistotny. Wskaźnik ten jest łatwy do obliczenia, charakteryzuje się dużą powtarzalnością wyników, ma znaczącą wartość rokowniczą i jest przydatny w monitorowaniu przebiegu chorób serca. Wskaźnik pracy serca może ułatwić różnicowanie między prawidłowym a pseudonoramlnym/restrykcyjnym profilem przepływu mitralnego. Ograniczeniem metody jest wymagana precyzja dokonywania pomiarów oraz miarowy rytm zatokowy. U chorych z zaburzeniami przewodzenia śródkomorowego MPI stosuje się w monitorowaniu czynności komór i w ocenie efektów stosowanego leczenia, m.in. metodą resynchronizacji pracy komór u chorych z ciężką niewydolnością serca. (Folia Cardiol. 2005; 12: 412–420)