Vol 12, No 7 (2005)
Original paper
Published online: 2005-07-11
Wpływ leczenia atorwastatyną na stopień niedokrwienia mięśnia sercowego u pacjentów ze stabilną dławicą piersiową
Folia Cardiologica Excerpta 2005;12(7):471-480.
Abstract
Wstęp: Dodatkowe działanie statyn na śródbłonek naczyniowy prawdopodobnie poprawia
perfuzję niedokrwionych narządów zaopatrywanych przez zmienione miażdżycą tętnice.
W celu sprawdzenia wczesnego działania statyn na krążenie wieńcowe przeprowadzono ocenę
wpływu krótkotrwałej terapii atorwastatyną na podstawowe parametry próby wysiłkowej
w grupie chorych ze stabilną dławicą piersiową.
Materiał i metody: Badaniem objęto 29 pacjentów w wieku 57 ± 14 lat z angiograficznie potwierdzoną chorobą niedokrwienną serca. Po wykonaniu elektrokardiograficznej próby wysiłkowej chorych przydzielono losowo do grupy otrzymujących przez 30 dni 60 mg/d. atorwastatyny lub placebo. Po 30 dniach powtarzano próbę wysiłkową i dokonywano w sposób krzyżowy zmiany podawanej substancji. Pod koniec całego 60-dniowego cyklu obserwacji ponownie powtarzano próbę wysiłkową.
Wyniki: Trzydziestodniowe przyjmowanie atorwastatyny w porównaniu z badaniem wyjściowym znamiennie zmniejszyło stopień wysiłkowego niedokrwienia mięśnia sercowego, które mierzono maksymalnym obniżeniem odcinka ST, sumą diagnostycznych i wszystkich obniżeń odcinków ST na tym samym etapie obciążenia. Placebo nie zmieniło elektrokardiograficznych parametrów próby wysiłkowej. Nie zarejestrowano istotnego wpływu atorwastatyny i placebo na częstość pracy serca i wartości ciśnienia tętniczego. Diagnostyczne zmiany odcinka ST w badaniu EKG na tym samym etapie obciążenia próby wysiłkowej nie korelowały statystycznie ze zmianami stężenia cholesterolu całkowitego i cholesterolu frakcji LDL we krwi zarówno po leczeniu atorwastatyną, jak i po przyjmowaniu placebo. Trzydziestodniowa terapia atorwastatyną znamiennie obniżyła stężenia aterogennych lipidów (cholesterolu całkowitego, cholesterolu frakcji LDL i triglicerydów) we krwi w stosunku do okresu wyjściowego. Nie zaobserwowano wpływu placebo na stężenia tych związków.
Wnioski: Uzyskane wyniki świadczą, że krótkotrwała terapia atorwastatyną istotnie zmniejsza elektrokardiograficzne parametry wysiłkowego niedokrwienia mięśnia sercowego. Ze względu na stosunkowo krótki czas przyjmowania atorwastatyny zanotowaną poprawę parametrów elektrokardiograficznej próby wysiłkowej należy wiązać przede wszystkim ze zmniejszeniem zakresu zaburzeń struktury czynności śródbłonka. (Folia Cardiol. 2005; 12: 471–480)
Materiał i metody: Badaniem objęto 29 pacjentów w wieku 57 ± 14 lat z angiograficznie potwierdzoną chorobą niedokrwienną serca. Po wykonaniu elektrokardiograficznej próby wysiłkowej chorych przydzielono losowo do grupy otrzymujących przez 30 dni 60 mg/d. atorwastatyny lub placebo. Po 30 dniach powtarzano próbę wysiłkową i dokonywano w sposób krzyżowy zmiany podawanej substancji. Pod koniec całego 60-dniowego cyklu obserwacji ponownie powtarzano próbę wysiłkową.
Wyniki: Trzydziestodniowe przyjmowanie atorwastatyny w porównaniu z badaniem wyjściowym znamiennie zmniejszyło stopień wysiłkowego niedokrwienia mięśnia sercowego, które mierzono maksymalnym obniżeniem odcinka ST, sumą diagnostycznych i wszystkich obniżeń odcinków ST na tym samym etapie obciążenia. Placebo nie zmieniło elektrokardiograficznych parametrów próby wysiłkowej. Nie zarejestrowano istotnego wpływu atorwastatyny i placebo na częstość pracy serca i wartości ciśnienia tętniczego. Diagnostyczne zmiany odcinka ST w badaniu EKG na tym samym etapie obciążenia próby wysiłkowej nie korelowały statystycznie ze zmianami stężenia cholesterolu całkowitego i cholesterolu frakcji LDL we krwi zarówno po leczeniu atorwastatyną, jak i po przyjmowaniu placebo. Trzydziestodniowa terapia atorwastatyną znamiennie obniżyła stężenia aterogennych lipidów (cholesterolu całkowitego, cholesterolu frakcji LDL i triglicerydów) we krwi w stosunku do okresu wyjściowego. Nie zaobserwowano wpływu placebo na stężenia tych związków.
Wnioski: Uzyskane wyniki świadczą, że krótkotrwała terapia atorwastatyną istotnie zmniejsza elektrokardiograficzne parametry wysiłkowego niedokrwienia mięśnia sercowego. Ze względu na stosunkowo krótki czas przyjmowania atorwastatyny zanotowaną poprawę parametrów elektrokardiograficznej próby wysiłkowej należy wiązać przede wszystkim ze zmniejszeniem zakresu zaburzeń struktury czynności śródbłonka. (Folia Cardiol. 2005; 12: 471–480)
Keywords: stabilna dławica piersiowaniedokrwienie mięśnia sercowegoatorwastatyna