Vol 13, No 2 (2006)
Review paper
Published online: 2006-02-20
Zastosowanie kontrapulsacji wewnątrzaortalnej - Kantrowitz Cardio VADTM i kontapulsacji zewnątrzaortalnej w terapii mechanicznego wspomagania niewydolnego serca
Folia Cardiologica Excerpta 2006;13(2):108-114.
Abstract
Zastoinowa niewydolność serca (CHF) to stan, w którym następuje upośledzenie funkcji serca
jako pompy, powodujące zmniejszenie obwodowego przepływu krwi, która nie pokrywa zapotrzebowania
metabolicznego tkanek. Częstość występowania CHF ocenia się na 1% populacji.
Z wiekiem odsetek ten gwałtownie rośnie, sięgając 6-10% u osób powyżej 65. rż. Mimo
istotnych postępów rokowanie jest niekorzystne, a w zaawansowanej fazie choroby roczna
śmiertelność przekracza 50%. Celem niniejszej pracy jest omówienie zastosowania kontrapulsacji
wewnątrzaortalnej (IABP) i nowych urządzeń do krótko- i średnioterminowego częściowego
wspomagania krążenia. Kontrapulsacja wewnątrzaortalna jest najczęściej stosowaną
w praktyce klinicznej metodą wspomagania krążenia. Balon do IABP zazwyczaj wprowadza
się przez tętnicę udową; chory jest unieruchomiony, co zwiększa odsetek powikłań. Ryzyko
zgonu związanego z powikłaniami IABP, w tym przede wszystkim niedokrwieniem kończyny
dolnej i krwawieniami, wynosi 3-5% i zwiększa się w przedłużonej kontrapulsacji wewnątrzaortalnej.
Wykazano, że przedłużona IABP ratuje bądź przedłuża życie i często umożliwia
doczekanie do przeszczepu serca. Korzystne rezultaty przedłużonej IABP wynikają z powrotu
funkcji ogłuszonego mięśnia sercowego oraz stopniowego rozwoju krążenia obocznego do obszarów
niedokrwienia. Wprowadzane do praktyki klinicznej nowe urządzenia do przedłużonej
kontrapulsacji nie unieruchamiają chorych, pozwalają uniknąć powikłań, a także wpływają na
poprawę hemodynamiczną i funkcjonalną niewydolnego serca.
Keywords: zastoinowa niewydolność sercaurządzenie wspomagające pracę sercaaortakontrapulsacja balonowa