Tom 2, Nr 6 (2007)
Opis przypadku
Opublikowany online: 2007-06-14
Nawracające częstoskurcze komorowe torsade de pointes i wstrząs kardiogenny w przebiegu ciężkiej niedoczynności tarczycy
Folia Cardiologica Excerpta 2007;2(6):255-258.
Streszczenie
W pojedynczych publikacjach wskazuje się na możliwość występowania częstoskurczów typu
torsade de pointes (TdP) i migotania komór w przebiegu nabytego zespołu wydłużonego QT
u chorych z niedoczynnością tarczycy. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 51-letniej
kobiety z chorobą Hashimoto i niedoczynnością tarczycy, która przyjmowała za małe dawki
l-tyroksyny. Chorą przyjęto do kliniki z objawami przełomu hipometabolicznego. Obserwowano
objawy wstrząsu, a w zapisach EKG bradykardię zatokową, wydłużenie odstępu QT do 0,8 s
i napadowe częstoskurcze komorowe typu TdP, wywoływane pobudzeniami dodatkowymi komorowymi
typu R na T. W badaniach dodatkowych wykazano głęboką niedoczynność tarczycy.
Ponieważ farmakoterapia zaburzeń rytmu serca i bradykardii była nieskuteczna, założono
elektrodę endokawitarną. Dzięki stymulacji komór z częstotliwością 90/min uzyskano skrócenie
odstępu QT, ustąpienie zaburzeń rytmu serca oraz objawów wstrząsu. Po 2 dobach podawania
hydrokortyzonu i l-tyroksyny zaprzestano stosowania elektrostymulacji. Skorygowany
odstęp QT (QTc) wynosił 0,43 i nie wydłużał się istotnie w okresie dalszej wielomiesięcznej
obserwacji, w trakcie odpowiedniej substytucji l-tyroksyną. Niedoczynność tarczycy może być
przyczyną groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca wtórnych do nabytego zespołu wydłużonego QT.
Elektrostymulacja komór była w tym przypadku zabiegiem ratującym życie. (Folia Cardiologica
Excerpta 2007; 2: 255-258)
Słowa kluczowe: niedoczynność tarczycywydłużenie odstępu QTQTctorsade de pointes