Porównanie badań klinicznych dotyczących terapii resynchronizującej w łagodnej i umiarkowanej niewydolności serca

Streszczenie

Ostatnio zakończono 3 duże randomizowane badania kliniczne REVERSE, MADIT-CRT i RAFT. Dotyczyły one wpływu terapii resynchronizującej (CRT) lub wszczepienia defibrylatora z funkcją resynchronizacji (CRT-D) u pacjentów z mniej zaawansowaną niewydolnością serca, głównie w II klasie według Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego (NYHA). W badaniu REVERSE, znacznie mniejszym od pozostałych, które można traktować jak badanie II fazy, wykazano, że CRT u chorych z łagodną i umiarkowaną niewydolnością serca zmniejsza nasilenie objawów i poprawia czynność hemodynamiczną serca. Badania MADIT-CRT i RAFT uważa się za badania kompletne obejmujące dużą liczbę pacjentów — około 1800 osób każde, z epizodem niewydolności serca lub zgonem jako pierwotnym punktem końcowym. W obu badaniach wykazano znaczące zmniejszenie ryzyka wystąpienia pierwotnego punktu końcowego: 34-procentowe zmniejszenie w badaniu MADIT-CRT i 25-procentowe w badaniu RAFT. W badaniu RAFT stwierdzono znaczące zmniejszenie śmiertelności, czego nie obserwowano w badaniu MADIT-CRT. Charakterystyka kliniczna pacjentów różniła się w obu badaniach, poza nieco podobnymi kryteriami włączenia. Do badania RAFT kwalifikowano chorych z bardziej zaawansowaną niewydolnością serca (w tym 20% pacjentów w III klasie wg NYHA) w porównaniu z badaniem MADIT-CRT. W ramieniu CRT-D badania RAFT 2-letnia śmiertelność wyniosła około 20%, podczas gdy w badaniu MADIT-CRT blisko 6%. Śmiertelność w badaniu RAFT była podobna do obserwowanych w ramieniu CRT-D badania COMPANION (2-letnia śmiertelność wyniosła 25%) i w ramieniu CRT badania CARE-HF (18-procentowa śmiertelność), dwóch starszych badań obejmujących pacjentów w III i IV klasie według NYHA. Na podstawie powyższych porównań można dojść do wniosku, że do badania RAFT włączano pacjentów z umiarkowaną i zaawansowaną niewydolnością serca, podczas gdy do badania MADIT-CRT włączano pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością serca. (Folia Cardiologica Excerpta 2011; 6, 1: 6–13)