English Polski
Tom 6, Nr 3 (2011)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2011-09-07

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 597
Wyświetlenia/pobrania artykułu 5965
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Rozkurczowa niewydolność serca: czynniki predykcyjne zgonu

Saadia Sherazi, Wojciech Zaręba
Folia Cardiologica Excerpta 2011;6(3):168-179.

Streszczenie

Ocenia się, że u połowy pacjentów z objawami niewydolności serca (HF) występuje rozkurczowa niewydolność serca (DHF) definiowana jako podmiotowe i przedmiotowe objawy HF przy zachowanej frakcji wyrzutowej oraz nieprawidłowej funkcji rozkurczowej. Rozkurczowa niewydolność serca częściej występuje u kobiet i pacjentów w podeszłym wieku. Niewydolność serca różni się etiologią — u pacjentów z zachowaną frakcją wyrzutową u podłoża HF leży częściej nadciśnienie tętnicze, u chorych z obniżoną frakcją wyrzutową dominuje podłoże niedokrwienne. Rozkurczowa HF wiąże się z dużą śmiertelnością porównywalną ze śmiertelnością w HF z obniżoną frakcją wyrzutową, w przypadku której odsetek 5-letniego przeżycia od pierwszego epizodu objawów HF wynosi 43%, oraz znacznie większą śmiertelnością w porównaniu z populacją ogólną. Mimo istotnego rozpowszechnienia choroby kliniczne i biologiczne czynniki prognostyczne w przypadku DHF nie zostały dobrze poznane. Dane pochodzące z dobrze zaprojektowanych badań klinicznych odnoszące się do skutecznych strategii leczenia tej grupy pacjentów są ograniczone. Celem niniejszej pracy przeglądowej jest podsumowanie informacji dotyczących śmiertelności oraz czynników predykcyjnych zgonu u osób z DHF w celu lepszego poznania rokowania. U takich pacjentów z gorszym rokowaniem wiążą się podeszły wiek, płeć męska, rasa inna niż biała, wywiad w kierunku choroby wieńcowej i występowanie migotania przedsionków. Wśród badań laboratoryjnych występowanie niedokrwistości oraz podwyższone stężenie natriuretycznego peptydu typu B wiążą się z gorszym rokowaniem. Spośród parametrów echokardiograficznych badania dwuwymiarowego oraz obrazowania metodą doplera tkankowego jako czynniki prognostyczne gorszego rokowania u pacjentów z DHF wymienia się frakcję wyrzutową lewej komory, współczynnik E/Ea wynoszący co najmniej 15, restrykcyjny typ napływu mitralnego (czas deceleracji £ 140 ms) oraz Em mniejszy niż 3,5 cm/s.
(Folia Cardiologica Excerpta 2011; 6, 3: 168–179)

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF