Vol 6, No 4 (2011)
Praca oryginalna - przedruk
Published online: 2011-10-04
Skorygowany odstęp QT jako czynnik prognostyczny zgonu w grupie osób w podeszłym wieku z omdleniem w wywiadzie
Folia Cardiologica Excerpta 2011;6(4):211-216.
Abstract
Wstęp: Wydłużony odstęp QT (QTc) jest niezależnym czynnikiem prognostycznym wzmożonej
śmiertelności w grupie osób obciążonych chorobą wieńcową, cukrzycą i zastoinową niewydolnością
serca. Jego związek z mechanizmami wszystkich zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych
w populacji ogólnej pozostaje niejasny. W niniejszej pracy wykazano zależność między
wydłużonym odstępem QT a całkowitą śmiertelnością w grupie osób z omdleniami.
Metody: Badaniem retrospektywnie objęto grupę 348 pacjentów, którzy zgłosili się na oddział ratunkowy z powodu omdlenia z jakiejkolwiek przyczyny w ciągu ostatniego roku. Wykluczono osoby z migotaniem przedsionków, blokiem lewej odnogi pęczka Hisa oraz pacjentów z implantowanymi urządzeniami, jak stymulator/kardiowerter-defibrylator. Wydłużony odstęp QT zdefiniowano jako trwający co najmniej 440 ms. Pierwszorzędowy punkt końcowy w badanej grupie osób z omdleniami stanowił zgon.
Wyniki: W obserwacji 30-miesięcznej odnotowano 58 zgonów (16%). W grupie pacjentów z wydłużonym odstępem QT odsetek zgonów był znacznie wyższy niż w grupie z prawidłowym odstępem (22% v. 11%; p = 0,004). Ta istotność nie została podtrzymana po dodaniu kowariancji w modelu regresji Coxa, gdzie wiek 65 lat i więcej [hazard względny (HR) 7,9; 95-procentowy przedział ufności (CI) 1,9–32,9; p = 0,004] i odstęp QTc wynoszący co najmniej 500 ms (HR 3,5; 95% CI 1,56–8,12; p = 0,002) łącznie były wskaźnikami prognostycznymi zgonu w grupie pacjentów z omdleniami.
Wnioski: W grupie starszych osób zgłaszających się na oddział ratunkowy z powodu omdlenia odstęp QT ≥ 500 ms pozwala pomóc zidentyfikować pacjentów z grupy ryzyka wystąpienia nagłego incydentu sercowego.
(Folia Cardiologica Excerpta 2011; 6, 4: 211–216)
Metody: Badaniem retrospektywnie objęto grupę 348 pacjentów, którzy zgłosili się na oddział ratunkowy z powodu omdlenia z jakiejkolwiek przyczyny w ciągu ostatniego roku. Wykluczono osoby z migotaniem przedsionków, blokiem lewej odnogi pęczka Hisa oraz pacjentów z implantowanymi urządzeniami, jak stymulator/kardiowerter-defibrylator. Wydłużony odstęp QT zdefiniowano jako trwający co najmniej 440 ms. Pierwszorzędowy punkt końcowy w badanej grupie osób z omdleniami stanowił zgon.
Wyniki: W obserwacji 30-miesięcznej odnotowano 58 zgonów (16%). W grupie pacjentów z wydłużonym odstępem QT odsetek zgonów był znacznie wyższy niż w grupie z prawidłowym odstępem (22% v. 11%; p = 0,004). Ta istotność nie została podtrzymana po dodaniu kowariancji w modelu regresji Coxa, gdzie wiek 65 lat i więcej [hazard względny (HR) 7,9; 95-procentowy przedział ufności (CI) 1,9–32,9; p = 0,004] i odstęp QTc wynoszący co najmniej 500 ms (HR 3,5; 95% CI 1,56–8,12; p = 0,002) łącznie były wskaźnikami prognostycznymi zgonu w grupie pacjentów z omdleniami.
Wnioski: W grupie starszych osób zgłaszających się na oddział ratunkowy z powodu omdlenia odstęp QT ≥ 500 ms pozwala pomóc zidentyfikować pacjentów z grupy ryzyka wystąpienia nagłego incydentu sercowego.
(Folia Cardiologica Excerpta 2011; 6, 4: 211–216)
Keywords: omdleniawydłużony odstęp QTśmiertelnośćosoby w podeszłym wieku
