Choroba somatyczna jako wyzwanie adaptacyjne dla człowieka

Streszczenie

W naukach medycznych od dawna są znane i doceniane wzajemne związki między wydarzeniami stresowymi a chorobą somatyczną. Jak wiadomo, wydarzenia takie mogą być rozpatrywane jako współprzyczyny schorzeń, a jednocześnie choroba i jej konsekwencje stanowią źródło stresu psychologicznego, stwarzając wyzwanie dla mechanizmów adaptacyjnych człowieka. W obliczu choroby człowiek uruchamia różne zachowania ukierunkowane na radzenie sobie z nią. Strategie te w znacznej mierze są zdeterminowane przez poznawcze ustosunkowanie się wobec własnej choroby i sposób jej przeżywania emocjonalnego. Obejmują dwie przenikające się i oddziałujące na siebie formy: samoregulację emocji polegającą na redukowaniu emocji negatywnych i pobudzaniu pozytywnych odczuć oraz zadaniową aktywność zaradczą zmierzającą do poprawy stanu zdrowia. W obszarze tych zachowań obserwuje się zróżnicowane i zindywidualizowane style działania. Dowiedziono, że najkorzystniejsze efekty przynoszą zachowania aktywne, związane z poszukiwaniem informacji i realnym odnoszeniem ich do własnej sytuacji, nastawione na kontrolę stanu rzeczy i przezwyciężenie choroby.
(Folia Cardiologica Excerpta 2011; 6, 4: 244–248)