WSTĘP. W intensywnym leczeniu otyłości opornej na terapię można zastosować chirurgiczną procedurę bariatryczną (BSP, bariatric surgical procedures) lub diety o bardzo niskiej zawartości kalorii (VLCD, very low calorie diet) (≤ 800 kcal/24 h). W wielu badaniach udokumentowano korzystny wpływ takiego leczenia na zaburzenia metaboliczne oraz obniżenie chorobowości i śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Celem pracy jest przedstawienie efektów przedłużonego do 9 tygodni ciągłego stosowania diety Cambridge (CD, Cambridge diet) pod kontrolą stężenia prealbuminy.
MATERIAŁ I METODY. Badaniem objęto grupę 45 otyłych osób w wieku 24-78 lat (20 kobiet w wieku 53,5 ± 12,5 roku i 25 mężczyzn w wieku 51,1 ± 12,3 roku) leczonych ambulatoryjnie. Wzbogacaną w błonnik CD stosowano jako wyłączne źródło pożywienia przez 9 tygodni pod kontrolą stężenia prealbuminy. Pacjentów ze stężeniem prealbuminy niższym lub równym 0,2 g/l wykluczano z badania. Analizie poddano zmiany wybranych parametrów oraz globalnego czynnika ryzyka.
WYNIKI. Po 9 tygodniach uzyskano zmniejszenie masy ciała o 15,0 kg (105,3g→90,3; 14,4%; 1,7 kg/tyg.) u kobiet, a u mężczyzn - o 17,4 kg (118,0→100,6; 14,7%; 1,9 kg/tyg.) przy zmniejszeniu BMIF o 5,6 kg/m² (41,2→35,6 kg/m²), BMIM o 5,4 kg/m² (37,6→32,2 kg/m²) oraz obwodu talii: u kobiet - o 15 cm (115,1→100,0 cm; 1,7 cm/tyg.), u mężczyzn - o 17,4 cm (121,8→107,2 cm; 1,93 cm/tyg.). Stężenia cholesterolu frakcji LDL, triglicerydów (TG, triglycerides), glukozy i wartości ciśnienia rozkurczowego obniżyły się. Zmniejszenie globalnego czynnika ryzyka według Adult Treatment Panel III (ATP III) w ciągu 10 lat spowodowało zmniejszenie ryzyka wystąpienia zawału lub zgonu z powodu choroby wieńcowej z 5% do 2% u kobiet i z 20% do 12% u mężczyzn.
WNIOSKI. Metoda ciągłego intensywnego ambulatoryjnego monitorowanego leczenia otyłości (CIAMOT, continuous intensive ambulatory monitoring obesity treatment) przy pełnym i bezpiecznym wykorzystaniu właściwości CD daje lepsze efekty lecznicze niż inne diety odchudzające. Zmniejszenie globalnego czynnika ryzyka u mężczyzn spowodowało większe niż u kobiet obniżenie ryzyka wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych; u mężczyzn zmniejszenie to wyniosło z 20% do 12% w czasie 10 lat.