WSTĘP. W otyłości nadciśnienie tętnicze stwierdza się u około 70% pacjentów, a między wysokością ciśnienia tętniczego a wskaźnikiem masy ciała (BMI, body mass index) istnieje wprost proporcjonalna zależność. Obniżenie masy ciała korzystnie wpływa na zmniejszenie ciśnienia tętniczego. Leczenie pacjentów otyłych polega przede wszystkim na wprowadzaniu diety i modyfikacji zachowań żywieniowych, a nie tylko na farmakoterapii. Leczenie farmakologiczne nadciśnienia tętniczego u osób otyłych powinno uwzględniać wpływ leków na metabolizm lipidowo-węglowodanowy. Celem niniejszej pracy było określenie wpływu terapii odchudzającej na obniżenie masy ciała oraz ciśnienie tętnicze u chorych z otyłością prostą i współistniejącym nadciśnieniem tętniczym, a także porównanie efektów terapii odchudzającej między grupą chorych stosujących leki beta-adrenolityczne z pacjentami leczonymi innymi grupami leków.
MATERIAŁ I METODY. Badaną grupę stanowiło 46 pacjentów z otyłością prostą i współistniejącym nadciśnieniem tętniczym.
WYNIKI. Po uwzględnieniu rodzaju farmakoterapii stosowanej z powodu współwystępującego nadciśnienia tętniczego wyróżniono 2 podgrupy: A - chorych przyjmujących beta-adrenolityki w połączeniu z innymi lekami hipotensyjnymi, B - pacjentów przyjmujących inne leki hipotensyjne.
WNIOSKI. Wykazano, że obniżenie masy ciała istotnie wpływa na zmniejszenie ciśnienia tętniczego, a leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego u osób otyłych opiera się na lekach z grupy inhibitorów ACE. Stosowanie beta-adrenolityków nie zmienia istotnie skuteczności terapii odchudzającej u otyłych chorych z nadciśnieniem tętniczym.