WSTĘP. Nadwaga i otyłość są ważnymi czynnikami ryzyka zaburzeń gospodarki węglowodanowej i przewlekłej choroby nerek niezależnie od etiologii tych schorzeń. Celem niniejszego badania było porównanie podstawowych wskaźników czynności nerek u kobiet otyłych z nieprawidłową i prawidłową glikemią na czczo oraz u kobiet zdrowych z prawidłową masą ciała.
MATERIAŁ I METODY. Badaniem objęto 2 grupy kobiet otyłych: z nieprawidłową glikemią na czczo (grupa A = 16 osób), prawidłową glikemią na czczo (grupa B = 18 osób) oraz 16 zdrowych kobiet (grupa K). U wszystkich badanych wykonano pomiary antropometryczne. W surowicy krwi żylnej oznaczono stężenia: insuliny, kreatyniny, β2-mikroglobuliny, białka C-reaktywnego. Insulinowrażliwość oceniono za pomocą wzoru HOMA. W porannej próbce moczu oceniono stężenie albumin. Wielkość filtracji kłębuszkowej (GFR, glomerular filtration rate) określono jako klirens kreatyniny wyliczony na podstawie wzoru Cockcrofta-Gaulta.
WYNIKI. U otyłych kobiet z nieprawidłową glikemią na czczo (IFG, impaired fasting glicemia) stwierdzono znamiennie większe przesączanie kłębuszkowe, stężenie kreatyniny oraz większą insulino-insulinooporność niż u kobiet otyłych z prawidłową glikemią na czczo. W grupie A stwierdzono znamiennie większe przesączanie kłębuszkowe, stężenie kreatyniny, białka C-reaktywnego, glukozy, insuliny, większą insulinooporność oraz znamiennie mniejsze stężenie β2-mikroglobuliny niż u zdrowych kobiet z prawidłową masą ciała. W grupie B stwierdzono znamiennie większe stężenie kreatyniny, białka C-reaktywnego oraz znamiennie mniejsze stężenie β2-mikroglobuliny niż u kobiet z grupy kontrolnej.
WNIOSKI. Obserwowane większe GFR, większa kreatyninemia oraz tendencja do zwiększonej albuminurii u otyłych kobiet z IFG przemawiają za większym ryzykiem rozwoju przewlekłej choroby nerek w powyższej grupie w porównaniu z kobietami otyłymi bez zaburzeń gospodarki węglowodanowej.