Na skróty

dostęp otwarty

Tom 5, Nr 4 (2009)
Prace oryginalne
Opublikowany online: 2009-12-11
Pobierz cytowanie

Aterogenność diety a profil lipidowy krwi młodych mężczyzn

Małgorzata Szczuko, Teresa Seidler, Mariusz Mierzwa
Endokrynol. Otył. Zab. Przem. Mat 2009;5(4):220-225.

dostęp otwarty

Tom 5, Nr 4 (2009)
Prace oryginalne
Opublikowany online: 2009-12-11

Streszczenie


WSTĘP. Z doniesień literaturowych dotyczących oceny sposobu żywienia studentów wynika, że mężczyźni popełniają liczne błędy wyrażające się między innymi wysokim spożyciem tłuszczu ogółem oraz nieprawidłową strukturą energetyczną posiłków. Celem autorów badań była ocena związku między składem zwyczajowo spożywanej diety a profilem lipidowym krwi u mężczyzn.
MATERIAŁ I METODY. W badaniach wzięło udział 24 studentów wolontariuszy w wieku 22-24 lat. Stan odżywienia oceniono metodami antropometrycznymi, wyliczając wskaźnik masy ciała (BMI, body mass index) i wskaźnik talia-biodro (WHR, waist to hip ratio). Dokonano analizy profilu lipidowego w osoczu. Mężczyzn podzielono na trzy grupy w zależności od stężenia cholesterolu całkowitego we krwi. W tych grupach oceniano zależność między składem racji pokarmowej a wynikami analizy profilu lipidowego. Informacje na temat sposobu żywienia zebrano metodą bieżącego notowania w ciągu 7 dni poprzedzających pobranie krwi. Wyliczono średnią zawartość energii, błonnika, cholesterolu oraz 27 składników odżywczych w całodziennej racji pokarmowej. Do oceny aterogenności diety zastosowano dwa współczynniki: współczynnik P/S oraz współczynnik Keysa. Wyniki z wyliczeń poddano analizie statystycznej za pomocą testu Tukeya.
WYNIKI. Z wyliczeń struktury BMI wynika, że większość osób - 71,5% - miała prawidłową masę ciała, 8% mężczyzn miało niedowagę, a u 20,5% występowała otyłość. Wartości WHR z kolei wskazują, że proporcje ciała typu androidalnego miało 32% respondentów. Wahania profilu lipidowego krwi dotyczyły głównie stężenia cholesterolu całkowitego i występowały u 24% mężczyzn. Średnie stężenie cholesterolu w osoczu wynosiło 163,2 mg/dl, frakcji HDL, frakcji LDL i triglicerydów odpowiednio 50, 90 i 118,5 mg/dl. Z analizy składu codziennej racji pokarmowej wynika, że wzrostowi stężenia cholesterolu całkowitego we krwi towarzyszył wzrost zawartości cholesterolu w diecie oraz tłuszczu ogółem, nasyconych i jednonienasyconych kwasów tłuszczowych. Natomiast spożycie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i pirydoksyny było najwyższe w grupie o najniższym stężeniu cholesterolu, kobalaminy zaś w grupie o najwyższym jego stężeniu. Wykazano zbyt duży udział energii z tłuszczu, kosztem energii z węglowodanów. Dotyczyło to szczególnie grupy drugiej i trzeciej (odpowiednio 39,6 i 38,5%). Z obliczeń średniej wielkości współczynnika aterogenności diety Keysa wynika, że zarówno w grupie drugiej, jak i trzeciej jego wartość, wynosząca odpowiednio 49,96 i 49,81, odbiegała od wartości pożądanych. Podobną zależność zaobserwowano w przypadku współczynnika P/S, który w grupach drugiej i trzeciej był zbliżony i wynosił 0,37 i 0,38, a w pierwszej grupie - 0,55.
WNIOSKI. Skład codziennej racji pokarmowej studentów ze Szczecina stanowił zagrożenie wystąpieniem miażdżycy w późniejszym okresie życia. Zwyczajowa dieta studentów była jedną z przyczyn zaburzeń profilu lipidowego krwi, obserwowanych u części osób. Skład diety przyczynił się do wystąpienia otyłości u około jednej piątej respondentów.

Streszczenie


WSTĘP. Z doniesień literaturowych dotyczących oceny sposobu żywienia studentów wynika, że mężczyźni popełniają liczne błędy wyrażające się między innymi wysokim spożyciem tłuszczu ogółem oraz nieprawidłową strukturą energetyczną posiłków. Celem autorów badań była ocena związku między składem zwyczajowo spożywanej diety a profilem lipidowym krwi u mężczyzn.
MATERIAŁ I METODY. W badaniach wzięło udział 24 studentów wolontariuszy w wieku 22-24 lat. Stan odżywienia oceniono metodami antropometrycznymi, wyliczając wskaźnik masy ciała (BMI, body mass index) i wskaźnik talia-biodro (WHR, waist to hip ratio). Dokonano analizy profilu lipidowego w osoczu. Mężczyzn podzielono na trzy grupy w zależności od stężenia cholesterolu całkowitego we krwi. W tych grupach oceniano zależność między składem racji pokarmowej a wynikami analizy profilu lipidowego. Informacje na temat sposobu żywienia zebrano metodą bieżącego notowania w ciągu 7 dni poprzedzających pobranie krwi. Wyliczono średnią zawartość energii, błonnika, cholesterolu oraz 27 składników odżywczych w całodziennej racji pokarmowej. Do oceny aterogenności diety zastosowano dwa współczynniki: współczynnik P/S oraz współczynnik Keysa. Wyniki z wyliczeń poddano analizie statystycznej za pomocą testu Tukeya.
WYNIKI. Z wyliczeń struktury BMI wynika, że większość osób - 71,5% - miała prawidłową masę ciała, 8% mężczyzn miało niedowagę, a u 20,5% występowała otyłość. Wartości WHR z kolei wskazują, że proporcje ciała typu androidalnego miało 32% respondentów. Wahania profilu lipidowego krwi dotyczyły głównie stężenia cholesterolu całkowitego i występowały u 24% mężczyzn. Średnie stężenie cholesterolu w osoczu wynosiło 163,2 mg/dl, frakcji HDL, frakcji LDL i triglicerydów odpowiednio 50, 90 i 118,5 mg/dl. Z analizy składu codziennej racji pokarmowej wynika, że wzrostowi stężenia cholesterolu całkowitego we krwi towarzyszył wzrost zawartości cholesterolu w diecie oraz tłuszczu ogółem, nasyconych i jednonienasyconych kwasów tłuszczowych. Natomiast spożycie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i pirydoksyny było najwyższe w grupie o najniższym stężeniu cholesterolu, kobalaminy zaś w grupie o najwyższym jego stężeniu. Wykazano zbyt duży udział energii z tłuszczu, kosztem energii z węglowodanów. Dotyczyło to szczególnie grupy drugiej i trzeciej (odpowiednio 39,6 i 38,5%). Z obliczeń średniej wielkości współczynnika aterogenności diety Keysa wynika, że zarówno w grupie drugiej, jak i trzeciej jego wartość, wynosząca odpowiednio 49,96 i 49,81, odbiegała od wartości pożądanych. Podobną zależność zaobserwowano w przypadku współczynnika P/S, który w grupach drugiej i trzeciej był zbliżony i wynosił 0,37 i 0,38, a w pierwszej grupie - 0,55.
WNIOSKI. Skład codziennej racji pokarmowej studentów ze Szczecina stanowił zagrożenie wystąpieniem miażdżycy w późniejszym okresie życia. Zwyczajowa dieta studentów była jedną z przyczyn zaburzeń profilu lipidowego krwi, obserwowanych u części osób. Skład diety przyczynił się do wystąpienia otyłości u około jednej piątej respondentów.
Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

dieta; żywienie; składniki pokarmowe; profil lipidowy; mężczyźni

Informacje o artykule
Tytuł

Aterogenność diety a profil lipidowy krwi młodych mężczyzn

Czasopismo

Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii

Numer

Tom 5, Nr 4 (2009)

Strony

220-225

Opublikowany online

2009-12-11

Wyświetlenia strony

1520

Wyświetlenia/pobrania artykułu

6040

Rekord bibliograficzny

Endokrynol. Otył. Zab. Przem. Mat 2009;5(4):220-225.

Słowa kluczowe

dieta
żywienie
składniki pokarmowe
profil lipidowy
mężczyźni

Autorzy

Małgorzata Szczuko
Teresa Seidler
Mariusz Mierzwa

Regulamin

Ważne: serwis https://journals.viamedica.pl/ wykorzystuje pliki cookies. Więcej >>

Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach statystycznych, dostosowania serwisu do potrzeb użytkownika (np. język interfejsu) i do obsługi logowania użytkowników. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić opcje dotyczące cookies. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci komputera. Więcej informacji można znaleźć w naszej Polityce prywatności.

Czym są i do czego służą pliki cookie możesz dowiedzieć się na stronie wszystkoociasteczkach.pl.

Wydawcą serwisu jest "Via Medica sp. z o.o." sp.k., ul. Świętokrzyska 73, 80–180 Gdańsk,

tel. +48 58 320 94 94, faks +48 58 320 94 94, e-mail:  viamedica@viamedica.pl