Na skróty

dostęp otwarty

Tom 6, Nr 4 (2010)
Prace oryginalne
Opublikowany online: 2011-04-19
Pobierz cytowanie

Wpływ leczenia dietą redukcyjną na skład ciała i modyfikację składników odżywczych w dziennej racji pokarmowej u otyłych kobiet

Lucyna Ostrowska, Ewa Stefańska, Edyta Adamska, Emilia Tałałaj, Magdalena Waszczeniuk
Endokrynol. Otył. Zab. Przem. Mat 2010;6(4):179-188.

dostęp otwarty

Tom 6, Nr 4 (2010)
Prace oryginalne
Opublikowany online: 2011-04-19

Streszczenie


WSTĘP. Podstawową metodą leczenia otyłości jest zmiana nawyków żywieniowych i zwiększenie wydatku energetycznego. Celem niniejszej pracy była ocena skuteczności rocznej terapii kobiet zbilansowaną dietą 1500 kcal.
MATERIAŁ I METODY. Program obejmował ocenę sposobu żywienia, badania antropometryczne oraz badanie składu ciała. Ocenę ilościową dziennych racji pokarmowych przeprowadzono za pomocą programu komputerowego Dieta 2. Badaniem objęto 60 kobiet (średnia wieku wynosiła 46 ± 12,42 roku) i oceniono ich wskaźnik masy ciała (BMI, body mass index [kg/m²]). Skład ciała oznaczano metodą bioimpedancji elektrycznej. Wszystkie otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej z wykorzystaniem programu STATISTICA 8.0.
WYNIKI. Wyodrębniono dwie grupy: I - kobiety, które po 12 miesiącach stosowania diety uzyskały redukcję masy ciała i II - kobiety, u których po rocznej dietoterapii masa ciała nie zmieniła się lub wzrosła powyżej wartości wyjściowej. Po roku średnia redukcja masy ciała u kobiet z grupy I wynosiła 4,4 ± 2,9 kg, natomiast kobiety z grupy II przytyły średnio o +1,8 ± 1,7 kg. U kobiet z grupy I istotnie zmniejszyła się procentowa zawartość tkanki tłuszczowej średnio o 3,9 ± 4,1%. Osiągnięte efekty mogły być zależne od wieku respondentek oraz ich wyjściowej masy ciała. Nie stwierdzono różnic istotnych statystycznie między jadłospisami kobiet z grupy I i II zarówno na początku badania, jak i po roku stosowania diety niskoenergetycznej (zobserwowano jednak różnice nieistotne statystycznie w kaloryczności stosowanej diety i zawartości węglowodanów). Zmniejszenie wartości energetycznej diety u kobiet z grupy I korelowało dodatnio z uzyskaną redukcją zawartości tkanki tłuszczowej.
WNIOSKI. Niniejsze badanie wskazuje na konieczność prowadzenia większej liczby szkoleń w zakresie żywienia podczas terapii odchudzającej. Do zaleceń dietetycznych należy także dodatkowo wprowadzić regularne ćwiczenia fizyczne w celu zwiększenia wydatku energetycznego.
Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii 2010, tom 6, nr 4, 179-188

Streszczenie


WSTĘP. Podstawową metodą leczenia otyłości jest zmiana nawyków żywieniowych i zwiększenie wydatku energetycznego. Celem niniejszej pracy była ocena skuteczności rocznej terapii kobiet zbilansowaną dietą 1500 kcal.
MATERIAŁ I METODY. Program obejmował ocenę sposobu żywienia, badania antropometryczne oraz badanie składu ciała. Ocenę ilościową dziennych racji pokarmowych przeprowadzono za pomocą programu komputerowego Dieta 2. Badaniem objęto 60 kobiet (średnia wieku wynosiła 46 ± 12,42 roku) i oceniono ich wskaźnik masy ciała (BMI, body mass index [kg/m²]). Skład ciała oznaczano metodą bioimpedancji elektrycznej. Wszystkie otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej z wykorzystaniem programu STATISTICA 8.0.
WYNIKI. Wyodrębniono dwie grupy: I - kobiety, które po 12 miesiącach stosowania diety uzyskały redukcję masy ciała i II - kobiety, u których po rocznej dietoterapii masa ciała nie zmieniła się lub wzrosła powyżej wartości wyjściowej. Po roku średnia redukcja masy ciała u kobiet z grupy I wynosiła 4,4 ± 2,9 kg, natomiast kobiety z grupy II przytyły średnio o +1,8 ± 1,7 kg. U kobiet z grupy I istotnie zmniejszyła się procentowa zawartość tkanki tłuszczowej średnio o 3,9 ± 4,1%. Osiągnięte efekty mogły być zależne od wieku respondentek oraz ich wyjściowej masy ciała. Nie stwierdzono różnic istotnych statystycznie między jadłospisami kobiet z grupy I i II zarówno na początku badania, jak i po roku stosowania diety niskoenergetycznej (zobserwowano jednak różnice nieistotne statystycznie w kaloryczności stosowanej diety i zawartości węglowodanów). Zmniejszenie wartości energetycznej diety u kobiet z grupy I korelowało dodatnio z uzyskaną redukcją zawartości tkanki tłuszczowej.
WNIOSKI. Niniejsze badanie wskazuje na konieczność prowadzenia większej liczby szkoleń w zakresie żywienia podczas terapii odchudzającej. Do zaleceń dietetycznych należy także dodatkowo wprowadzić regularne ćwiczenia fizyczne w celu zwiększenia wydatku energetycznego.
Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii 2010, tom 6, nr 4, 179-188
Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

otyłość; dieta odchudzająca; dorośli; tkanka tłuszczowa

Informacje o artykule
Tytuł

Wpływ leczenia dietą redukcyjną na skład ciała i modyfikację składników odżywczych w dziennej racji pokarmowej u otyłych kobiet

Czasopismo

Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii

Numer

Tom 6, Nr 4 (2010)

Strony

179-188

Opublikowany online

2011-04-19

Wyświetlenia strony

4348

Wyświetlenia/pobrania artykułu

4107

Rekord bibliograficzny

Endokrynol. Otył. Zab. Przem. Mat 2010;6(4):179-188.

Słowa kluczowe

otyłość
dieta odchudzająca
dorośli
tkanka tłuszczowa

Autorzy

Lucyna Ostrowska
Ewa Stefańska
Edyta Adamska
Emilia Tałałaj
Magdalena Waszczeniuk

Regulamin

Ważne: serwis https://journals.viamedica.pl/ wykorzystuje pliki cookies. Więcej >>

Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach statystycznych, dostosowania serwisu do potrzeb użytkownika (np. język interfejsu) i do obsługi logowania użytkowników. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić opcje dotyczące cookies. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci komputera. Więcej informacji można znaleźć w naszej Polityce prywatności.

Czym są i do czego służą pliki cookie możesz dowiedzieć się na stronie wszystkoociasteczkach.pl.

Wydawcą serwisu jest "Via Medica sp. z o.o." sp.k., ul. Świętokrzyska 73, 80–180 Gdańsk,

tel. +48 58 320 94 94, faks +48 58 320 94 94, e-mail:  viamedica@viamedica.pl