WSTĘP. Zarówno nadmiar, jak i niedobór masy ciała wpływa negatywnie nie tylko na zdrowie i rozwój dzieci i młodzieży, ale również na zdrowie w życiu dorosłym, zwiększając ryzyko wystąpienia przewlekłych chorób niezakaźnych i niesprawności. Na stan odżywienia wpływa wiele czynników, a częstość występowania zaburzeń stanu odżywienia u dzieci i młodzieży narasta w wielu krajach na świecie i w Europie, w tym także w Polsce.
MATERIAŁ I METODY. Badaniem przeprowadzonym w 2010 roku objęto łącznie 1255 uczniów w wieku 9 lat (627 dziewcząt i 628 chłopców) z terenu pięciu województw: mazowieckiego, podkarpackiego, opolskiego, pomorskiego i wielkopolskiego. Na podstawie pomiarów wysokości i masy ciała dzieci obliczono wskaźnik masy ciała (BMI). Stan odżywienia oceniono według kryteriów Cole’a i wsp.
WYNIKI. Niedobór masy ciała stwierdzono u 11,5% dziewcząt i 8% chłopców, nadwagę u 18,7% dziewcząt i 17,2% chłopców, zaś otyłość u 4,1% dziewcząt i 6,5% chłopców. Największy odsetek otyłych dzieci występował w województwach mazowieckim i pomorskim, zaś dzieci z nadwagą — w województwach mazowieckim i opolskim. Najniższy odsetek dzieci z nadwagą i otyłością odnotowano w województwie podkarpackim. Nie zaobserwowano znaczących różnic w występowaniu niedoboru masy ciała między województwami.
WNIOSKI. Stopień występowania nadwagi i otyłości u dzieci w poszczególnych regionach kraju był zróżnicowany. Największą częstotliwość występowania nadwagi i otyłości stwierdzono w województwie mazowieckim, a najniższą — w podkarpackim. We wszystkich objętych badaniem województwach częstość występowania nadmiernej masy ciała była wyższa niż występowania niedoboru masy ciała. Analiza regionalnych różnic w zakresie częstości występowania otyłości, nadwagi i niedoboru masy ciała u dzieci i młodzieży może wskazać kierunek ogólnopolskich i lokalnych działań mających na celu zmniejszenie rozbieżności wynikających ze stanu odżywienia.