Autofagia w łuszczycy i bielactwie

Streszczenie

Autofagia to podstawowy proces kataboliczny u eukariontow, ktory odpowiada za degradację dysfunkcyjnych i zbędnych organelli komorkowych oraz białek. Proces autofagii odgrywa wiele rol w utrzymaniu homeostazy komorkowej. Jest endogennym mechanizmem obronnym, ktory może odgrywać ważną rolę w rozwoju i progresji chorob skory.

Łuszczyca i bielactwo są częstymi przewlekłymi zapalnymi chorobami skory. Łuszczyca charakteryzuje się dobrze odgraniczonymi, rumieniowymi blaszkami z pokrywającą je łuską. Dokładna etiologia jest złożona i zależy od czynnikow genetycznych i środowiskowych, jednak nadal nie została w pełni wyjaśniona. Defekty autofagii w skorze łuszczycowej są prawdopodobnie związane z nasilonym stanem zapalnym i zaburzonym rożnicowaniem keratynocytow. Badania wskazują, że zaburzenia autofagii mogą być związane z rożnymi szlakami komorkowymi i cząsteczkami, jak PI3K/AKT/mTOR czy receptorami Toll-podobnymi. Bielactwo charakteryzuje się utratą funkcjonalnych melanocytow. Zaproponowanych zostało wiele hipotez dotyczących patogenezy tej choroby. Najczęściej wymienianymi pozostają teoria autoimmunologiczna i teoria stresu oksydacyjnego. Rozregulowana autofagia w melanocytach może zaburzać system obrony antyoksydacyjnej, co powoduje, że melanocyty ulegają zniszczeniu.

Ze względu na złożoność tego procesu dokładna rola autofagii w zapalnych chorobach skory takich jak łuszczyca i bielactwo pozostaje niejasna. Obiektywne wyniki badań mogą pozwolić na zastosowanie nowych strategii terapeutycznych.