Tom 2, Nr 2 (2024)
Opis przypadku
Opublikowany online: 2024-11-06
Wyświetlenia strony 74
Wyświetlenia/pobrania artykułu 2

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Amelanotyczne znamię Meyersona imitujące czerniaka amelanotycznego w badaniu dermoskopowym

Urszula Maińska1, Jakub Żółkiewicz1, Wojciech Biernat2, Roman J. Nowicki1, Michał Sobjanek1, Martyna Sławińska1
Dermatologia w Praktyce Klinicznej 2024;2(2):60-62.

Streszczenie

Znamię Meyersona (MN, Meyerson’s nevus) to termin opisujący znamię melanocytowe z otaczającą je symetryczną rumieniową otoczką, której towarzyszy złuszczanie się skóry. Ma ono najczęściej postać swędzącej lub bezobjawowej zmiany w obrębie tułowia lub proksymalnych części kończyn górnych u młodych osób; częściej występuje u mężczyzn. Przyczyny powstawania MN nie zostały jak dotąd wyjaśnione. Histopatologicznie obserwuje się cechy towarzyszącej reakcji wypryskowej, w tym spongiozę, akantozę, parakeratozę, egzocytozę limfocytów, a także śródnaskórkowe pęcherzyki spongiotyczne. Obraz dermoskopowy tego zjawiska był rzadko opisywany; nie znaleziono żadnych doniesień na temat dermoskopowej prezentacji amelanotycznego znamienia Meyersona. Przedstawiono przypadek 29-letniej pacjentki (fototyp II) obciążonej w wywiadzie rakiem brodawkowatym tarczycy, która zgłosiła się do poradni dermatologicznej z powodu amelanotycznego guzka skóry ramienia prawego. Według relacji pacjentki zmiana uległa powiększeniu w okresie kilku tygodni poprzedzających wizytę. W badaniu dermoskopowym wykazano obecność naczyń kropek, naczyń kłębuszkowatych oraz naczyń linijnych o nieregularnym przebiegu na różowożółtawym tle, a także obecność białej łuski. Ze względu na wywiad rosnącej amelanotycznej zmiany z obecnością naczyń polimorficznych zadecydowano o wycięciu diagnostycznym. Na podstawie wyniku badania histopatologicznego postawiono rozpoznanie znamienia Meyersona.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Dodaj do koszyka: 49,00 PLN

Posiadasz dostęp do tego artykułu?

Referencje

  1. Oliveira A, Arzberger E, Massone C, et al. Dermoscopy, reflectance confocal microscopy and immunohistochemical analysis in melanocytic lesions with Meyerson's phenomenon. Dermatology. 2014; 229(4): 297–305.
  2. Di Altobrando A, Neri I, Patrizi A, et al. Congenital melanocytic nevi with meyerson phenomenon: two case reports and review of the literature. Dermatol Pract Concept. 2020; 10(3): e2020064.
  3. Gabbi TV, Omar ED, Criado PR, et al. Clinical, dermoscopic and histopathological evaluation of the Meyerson nevus: case report. An Bras Dermatol. 2010; 85(5): 681–683.
  4. Richey P, Radfar A, Kirkorian AY. Blue areas on dermoscopy of a congenital nevus with Meyerson phenomenon. J Am Acad Dermatol. 2015; 73(5): e161–e163.
  5. Rodins K, Byrom L, Muir J. Early melanoma with halo eczema (Meyerson's phenomenon). Australas J Dermatol. 2011; 52(1): 70–73.
  6. Bollea-Garlatti LA, Molinari LM, Galimberti GN, et al. Melanoma with meyerson’s phenomenon: clinical and dermoscopic features. Actas Dermosifiliogr. 2016; 107(3): 255–257.