Częstość występowania przeciwciał przeciwtarczycowych i zaburzeń funkcji tarczycy u dorosłych chorych na cukrzycę typu 1

Abstract

WSTĘP. Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy(AZT) jest jedną z chorób najczęściej współwystępujących z cukrzycą typu 1. U dorosłych pacjentów badania przesiewowe w kierunku AZT są wykonywane rzadko. Celem niniejszej pracy była ocena częstości występowania przeciwciał przeciwtarczycowych i zaburzeń funkcji tarczycy oraz ich związku ze stopniem wyrównania metabolicznego u dorosłych z cukrzycą typu 1.
MATERIAŁ I METODY. Badaniami objęto 149 pacjentów (62 kobiety, 87 mężczyzn) w wieku 18–40 lat chorujących na cukrzycę typu 1 2–28 lat. U badanych oznaczono miano przeciwciał przeciwtarczycowych: przeciwko tyreoperoksydazie (anty-TPO) i przeciw tyreoglobulinie (anty-TG), stężenia hormonów: fT3, fT4 i TSH oraz wartość HbA1c.
WYNIKI. Obecność przeciwciał anty-TPO odnotowano u 26,9% pacjentów, anty-TG zaś — u 23,5%. Łącznie u 50 pacjentów (33,6%) zaobserwowano immunologiczne wykładniki AZT. Przeciwciała występowały istotnie częściej u kobiet (51,6 v. 20,7%; p = = 0,004). Badani, u których stwierdzono obecność przeciwciał przeciwtarczycowych, chorowali istotnie dłużej niż pozostali (15,3 v. 12,8 roku; p = 0,01). U 23 pacjentów obecność immunologicznych wykładników AZT stwierdzono po raz pierwszy. U 5 badanych z obecnością przeciwciał rozpoznano niedoczynność tarczycy. U 1 pacjenta bez immunologicznych wykładników AZT stwierdzono nadczynność tarczycy. Nie stwierdzono istotnych różnic wartości HbA1c pomiędzy pacjentami z obecnością przeciwciał i bez nich (7,11 v. 7,41; p = 0,172).
WNIOSKI. 1. U jednej trzeciej dorosłych chorych na cukrzycę typu 1 stwierdza się obecność przeciwciał przeciwtarczycowych. 2. Występują one częściej u kobiet i ich obecność wiąże się z dłuższym czasem trwania cukrzycy. 3. U chorych na cukrzycę typu 1 wskazana jest ocena stężenia TSH, zaś w grupie kobiet w wieku prokreacyjnym również wykonanie badań immunologicznych w kierunku AZT. (Diabet. Prakt. 2011; 12, 6: 223–228)