Basic HTML Version
77
Marcin Barylski,
Skuteczność amlodipiny w terapii nadciśnienia
www.chsin.viamedica.pl
notowano największe rozbieżności w kontroli ciśnienia
między obiema badanymi grupami. Również 76% do-
datkowych udarówmózgu wystąpiło podczas pierwsze-
go roku badania. Mimo to, nie zaobserwowano różnic
między obiema grupami w odniesieniu do wystąpienia
głównego punktu końcowego (10,6% w grupie leczonej
walsartanem
v.
10,4%w grupie leczonej amlodipiną; p =
= 0,49) (ryc. 11) [20].
Nie wykazano także różnic w liczbie zgonów ze
wszystkich przyczynmiędzy obiema badanymi grupami
(p = 0,45). Zauważono, że u pacjentów leczonych wal-
sartanem widoczna była tendencja w kierunku mniej-
szej liczby hospitalizacji z powodu niewydolności serca.
Z kolei pacjenci leczeni amlodipiną mieli istotnie mniej
zawałów serca niezakończonych zgonem (p = 0,02) i wi-
doczna była tendencja w kierunku mniejszej liczby uda-
rów zakończonych i niezakończonych zgonem (p = 0,08)
niż u pacjentów leczonych walsartanem (ryc. 12) [20].
Celembadania
Rationale and Design of the Avoiding Car-
diovascular events through COMbination therapy in Patients
Living with Systolic Hypertension
(ACCOMPLISH) była
odpowiedź na pytanie, które z połączeń leków hipoten-
syjnych jest skuteczniejsze w leczeniu nadciśnienia tętni-
czego— inhibitor ACE z antagonistą wapnia czy inhibitor
ACE z diuretykiem tiazydowym [21]. Jako podstawę teo-
retyczną do porównania dwóch kombinacji lekówwyko-
rzystano fakt, że efekty leczenia nadciśnienia tętniczego,
mimo że opierają się głównie na redukcji jego wartości,
zależą także od zastosowanych leków, które wpływają na
mechanizmy neurohormonalne oraz metaboliczne śród-
błonka i mogą dostarczyć dodatkowych korzyści, wykra-
czających poza redukcję ciśnienia tętniczego. I tak inhibi-
tory ACE i dihydropirydonowe pochodne antagonistów
wapnia wykazują mechanizmy protekcji naczyniowej,
stabilizację blaszki miażdżycowej, spowalniają procesy
miażdżycowe, podczas gdy dla diuretyków takich me-
chanizmów nie wykazano. Badanie ACCOMPLISH było
pierwszym podwójnie zaślepionym, randomizowanym
14
12
10
8
6
4
2
0
Czas (miesiące)
0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66
Pacjenci ze zdarzeniem (%)
Walsartan
Amlodipina
HR = 1,03; 95% CI: 0,94–1,14; p = 0,49
Liczba pacjentów narażonych na incydent
Walsartan
Amlodipina 7596
7649
7469
7459
7424
7407
7267
7250
7117
7085
6772
6732
6955
6906
6576
6536
5959
5911
3725
3765
1474
1474
6391
6349
Rycina 11.
Badanie VALUE — brak różnicy w częstości występowania głównego punktu końcowego w grupach leczonych
walsartanem lub amlodipiną (źródło [20]); HR (
hazard ratio
) — wskaźnik ryzyka; CI (
confidence interval
) — przedział ufności
Walsartan
lepszy
Amlodipina
lepsza
HR
Walsartan/amlodipina
0,5
1
2
Pierwotny złożony sercowy punkt końcowy
• śmiertelność z przyczyn sercowych
• zachorowalność z przyczyn sercowych
Zawał serca
Niewydolność serca
Udar mózgu
Zgon z każdej przyczyny
Nowe przypadki cukrzycy
Rycina 12.
Badanie VALUE — wskaźnik ryzyka w zakresie
wybranych punktów końcowych w grupach leczonych
walsartanem lub amlodipiną (źródło [20]); HR (
hazard ratio
)
— wskaźnik ryzyka