Basic HTML Version
72
Choroby Serca i Naczyń 2012, tom 9, nr 2
www.chsin.viamedica.pl
byli jedną z 5 grup leków I rzutu w terapii hipoten-
syjnej [17].
Kolejnym badaniem o niebagatelnym wpływie na
farmakoterapię nadciśnienia tętniczego, w którym sto-
sowano amlodipinę, było opublikowane w 2005 roku ba-
danie
Anglo-Scandinavian Cardiac Outcomes Trial
(ASCOT),
określane jako europejskie badanie ALLHAT, z uwagi na
podobieństwo protokołów obu badań [18]. O ile jednak
badanie ALLHAT było zaprojektowane by porównać leki
tzw. pierwszegowyboru, to ze względu na bardzowysoki
odsetek leczenia skojarzonego w badaniu ASCOT należy
je traktować jako próbę porównującą „nowszy schemat
leczenia hipotensyjnego” — antagonista wapnia z inhi-
bitorem ACE ze „starszym schematem leczenia hipoten-
syjnego” — beta-adrenolityk z diuretykiem.
Głównym celem badania była ocena wpływu obni-
żenia ciśnienia tętniczego na złożone punkty końcowe,
jakimi były: zawały serca niezakończone zgonem i zgo-
ny z powodów sercowo-naczyniowych. Drugorzędowe
punkty końcowe stanowiły: śmiertelność całkowita,
udary mózgu, pierwotne punkty końcowe bez niemych
zawałów serca, wszystkie incydentywieńcowe, wszystkie
incydenty i interwencje sercowo-naczyniowe, śmiertel-
ność z przyczyn sercowo-naczyniowych, epizody serco-
we niezakończone zgonem i śmiertelne epizody sercowe.
Do badania zakwalifikowano 19 257 chorych, których
losowo przydzielono do jednej z dwóch grup. W pierw-
szej z nich pacjenci rozpoczynali terapię hipotensyjną
amlodipiną, a drugim lekiem włączanym w przypadku
niezadowalających wartości ciśnienia tętniczego był
perindopril. U pacjentów z drugiej grupy rozpoczynano
leczenie atenololem, a drugi lek stanowił bendroflume-
tiazyd z dodatkową dawką potasu. Docelowe wartości
ciśnienia tętniczego u pacjentów bez współistniejącej
cukrzycy wynosiły poniżej 140 mm Hg dla SBP i poniżej
90 mmHg dla DBP. Dla pacjentów ze współistniejącą cu-
krzycą docelowe wartości ciśnienia byłymniejsze i wyno-
siły poniżej 130/80 mm Hg. Podczas kolejnych wizyt, po
kontroli ciśnienia tętniczego, weryfikowano — jeśli było
to konieczne — dawkę stosowanego leku, zaczynając od
zwiększenia dawki amlodipiny i atenololu poprzez doda-
nie odpowiednio perindoprilu w grupie amlodipiny lub
bendroflumetiazyduwgrupie atenololu oraz podwojenie
ich dawekw czasie kolejnej wizyty, jeśli wyniki pomiarów
ciśnienia nadal były niezadowalające. Jeżeli po zastoso-
waniu badanych substancji wpełnych planowanych daw-
kach nadal nie udało się osiągnąć dobrej kontroli ciśnienia
tętniczego, wówczas do wymienionych lekówdodawano
doksazosynę GITS [18].
Na wniosek komisji etycznej badanie zakończono
przed czasem, po 5,5 roku obserwacji, z powodu istot-
nie większych korzyści w zakresie redukcji śmiertelności
całkowitej i z przyczyn sercowo-naczyniowych w grupie
chorych stosujących schemat leczenia amlodipina i per-
indopril (ryc. 3) [18].
Na koniec badania u 10 070 pacjentów (53%) osiągnię-
to docelowe wartości SBP i DBP. Porównując obie grupy,
niższe wartości ciśnienia tętniczego uzyskano w grupie
Rycina 3.
Badanie ASCOT — 11-procentowa redukcja skumulowanej częstości zgonów ze wszystkich przyczyn
w grupie amlodipiny i perindoprilu (źródło [18]); RRR (
relative risk reduction
) — względne zmniejszenie ryzyka;
HR (
hazard ratio
) — wskaźnik ryzyka