Basic HTML Version
63
Arkadiusz Niklas, Andrzej Tykarski,
Sympozjum EXTEND-
Thrombosis Expert Forum
www.chsin.viamedica.pl
Udział pacjentów onkologicznych w wyżej wymienio-
nych badaniach klinicznych wynosił odpowiednio około
5%, 15%, i 15% [32–34]. W badaniu MEDENOX redukcja
ryzyka względnego (RRR,
relative risk reduction
) wynosiła
0,50 (95% CI 0,14–1,72) [34]. Wytyczne ACCP i polskiego
konsensusu są zgodne: u pacjentów chirurgicznych z no-
wotworemnależy stosować LMWH (rozpoczęcie leczenia
i dawkowanie zgodnie z zaleceniami producenta) (zale-
cenie klasy A). U pacjentów z grupy wysokiego ryzyka
rozwoju powikłań zakrzepowo-zatorowych w okresie
po wypisaniu ze szpitala (tj. u pacjentów z pozostałym
rozległym nowotworem lub VTE w wywiadach) należy
rozważyć przedłużoną profilaktykę przeciwzakrzepo-
wą za pomocą LMWH w dawce profilaktycznej raz na
dobę przez okres do 4 tygodni po operacji (zalecenie kla-
sy A). U pacjentów z nowotworami hospitalizowanych
z powodu ostrej choroby internistycznej profilaktyka
przeciwzakrzepowa powinna zależeć od ryzyka VTE
związanego ze współistniejącą ostrą chorobą. Należy
stosować LMWH lub UFH (5000 jm. co 8 h) (zalecenie
klasy A) [8, 11]. Upacjentów z nowotworami z założonym
cewnikiem centralnym istnieje większe ryzyko wystą-
pienia VTE. We wcześniejszych pracach badano wpływ
leczenia przeciwkrzepliwego na częstość wystąpienia
Rycina 7.
Zwiększenie liczby incydentów zakrzepowo-
-zatorowych u pacjentów onkologicznych w latach 1995–
–2002 (na podstawie [29])
Rycina 9.
Częstość występowania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów z nowotworem w zależności od
jego lokalizacji (na podstawie [31]); OUN — ośrodkowy układ nerwowy
Rycina 8.
Krzywe Kaplana-Meiera dla zakrzepicy żylnej
w zależności od czasu od rozpoznania nowotworu
z obecnymi przerzutami (na podstawie [30])