Page 17 - chsin 2 2012

Basic HTML Version

61
Arkadiusz Niklas, Andrzej Tykarski,
Sympozjum EXTEND-
Thrombosis Expert Forum
www.chsin.viamedica.pl
czas hospitalizacji u pacjentów, u których rozpoczyna
się leczenie VTE. Przedstawiono wyniki badań, które
wykazały, że chorzy leczeni za pomocą LMWH krócej
przebywali w szpitalu, a u dużego odsetka pacjentów
hospitalizacja w ogóle nie była konieczna (tab. 2) [21–23].
Przedstawiono wyniki badania Koopman i wsp. [22]
porównujące leczenie początkowe nadroparynąwwarun-
kachambulatoryjnychwdawcedostosowanej domasy ciała
i UFHwdawce zależnej odAPTTwwarunkach szpitalnych
u 400 chorych z ostrą proksymalnąDVT. Leczenie nadropa-
ryną podawaną 2 razydzienniewwarunkach ambulatoryj-
nychokazało się bezpieczne i skuteczne.Ocenianonastępu-
jąceparametry: nawrót zakrzepicy, dużekrwawienie, śmier-
telność ogólną. Dodatkowo wykazano znamienną różnicę
wocenie określonychparametrówjakości życia (aktywność
fizyczna i funkcjonowanie społeczne) w grupie pacjentów
leczonych nadroparyną w warunkach ambulatoryjnych
w porównaniu z leczeniem za pomocą UFHwwarunkach
szpitalnych. Wyniki przedstawiono na rycinie 4 [22].
W ostatnich latach coraz częściej stosuje się LMWH
w dawce jednorazowej. Z oczywistych względów po-
prawia to
compliance
i wpływa na poprawę jakości życia
pacjentów. Istnieją dane dotyczące nadroparyny, zgod-
nie z którymi jej podawanie raz na dobę jest bezpiecz-
ne i skuteczne u chorych leczonych z powodu DVT. Na
sympozjum EXTEND zaprezentowano między innymi
wyniki badania Charbonnier i wsp. [24], w którym obser-
wowano istotnie mniejszą częstość nawrotówDVT i zgo-
nów spowodowanych PE przy porównywalnej częstości
wystąpienia dużych krwawień w przypadku podawania
nadroparyny raz na dobę. Mniejsze krwawienia obser-
wowano minimalnie rzadziej także w przypadku stoso-
wania tej heparyny w dawce jednorazowej (ryc. 5) [24].
Nadroparyna jest solą wapniową o masie 4300 Da
powstałą przez depolimeryzację heparyny. Jej unikato-
wa budowa chemiczna sprawia, że jest szczególnie bez-
pieczna i charakteryzuje się mniejszą liczbą typowych
dla LMWH działań niepożądanych (ryc. 6) [25].
Tabela 2. Początkowe leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej różnymi heparynami (na podstawie
[21–23])
Koopman i wsp. [22]
Levine i wsp. [21]
The Columbus Investigators
[23]
UFH
n = 202
Nadroparyna
n = 202
UFH
n = 253
Enoksaparyna
n = 247
UFH
n = 511
Rewiparyna
n = 510
Średnio okres hospitali-
zacji (dni)
8,1
2,7
6,5
1,1
9,4
6,4
Wyłącznie leczenie
ambulatoryjne
0,0
36%
0,0
49%
0,0
36%
UFH (
unfractionated heparin
) — heparyna niefrakcjonowana
Rycina 4.
Porównanie leczenia nadroparyną i heparyną
niefrakcjonowaną chorych z ostrą proksymalną zakrzepicą
żył głębokich (na podstawie [22])
Rycina 5.
Porównanie leczenia żylnej choroby zakrzepowo-
-zatorowej nadroparyną w dawce raz na dobę w porównaniu
z dawką dwa razy na dobę (na podstawie [24])