dostęp otwarty
Porównanie stopnia uszkodzenia mięśnia sercowego po zastosowaniu kardioplegii krwistej i krystaloidowej u pacjentów poddanych zabiegowi izolowanej wymiany zastawki aortalnej
dostęp otwarty
Streszczenie
Wstęp: Kardioplegina jest środkiem używanym do tymczasowego zatrzymywania czynności elektromechanicznej serca w zabiegach kardiochirurgicznych. Jest to roztwór o wysokiej zawartości jonów potasu podawany do tętnic wieńcowych w postaci zmieszanej z krwią pacjenta z oksygenatora (kardioplegina krwista) lub w postaci roztworu krystaloidowego (kardioplegina krystaloidowa). W dotychczasowych badaniach w większości wykazano wyższość kardiopleginy krwistej nad krystaliczną w operacjach pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG).
Celem niniejszego badania było sprawdzenie, czy u pacjentów poddanych izolowanemu zabiegowi wymiany zastawki aortalnej (AVR), podobnie jak w przypadku pacjentów poddanych CABG, rodzaj zastosowanej kardiopleginy może wpływać na uszkodzenie mięśnia sercowego.
Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywną analizę danych 203 pacjentów poddanych operacji AVR. Porównano pooperacyjne stężenie troponiny I (TnI) we krwi pacjentów, częstość migotania komór (VF) po odklemowaniu aorty, frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF) oraz śmiertelność 30-dniową w grupie pacjentów otrzymujących kardiopleginę krystaloidową i w grupie pacjentów otrzymujących kardiopleginę krwistą.
Wyniki: W badaniu wykazano, iż pooperacyjne stężenie TnI jest o 41% wyższe w grupie pacjentów operowanych z użyciem kardiopleginy krystalicznej, a ryzyko względne wystąpienia migotania komór po odklemowaniu aorty w tej grupie wynosiło 1,5.
Wnioski: Rodzaj zastosowanej kardioplegii może wpływać na organiczny i funkcjonalny stan mięśnia sercowego po operacji kardiochirurgicznej. U pacjentów poddanych AVR kardiopleginę krwistą można uznać za lepszy czynnik protekcyjny mięśnia sercowego i układu bodźcotwórczo-przewodzącego w porównaniu z kardiopleginą krystaloidową.
Streszczenie
Wstęp: Kardioplegina jest środkiem używanym do tymczasowego zatrzymywania czynności elektromechanicznej serca w zabiegach kardiochirurgicznych. Jest to roztwór o wysokiej zawartości jonów potasu podawany do tętnic wieńcowych w postaci zmieszanej z krwią pacjenta z oksygenatora (kardioplegina krwista) lub w postaci roztworu krystaloidowego (kardioplegina krystaloidowa). W dotychczasowych badaniach w większości wykazano wyższość kardiopleginy krwistej nad krystaliczną w operacjach pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG).
Celem niniejszego badania było sprawdzenie, czy u pacjentów poddanych izolowanemu zabiegowi wymiany zastawki aortalnej (AVR), podobnie jak w przypadku pacjentów poddanych CABG, rodzaj zastosowanej kardiopleginy może wpływać na uszkodzenie mięśnia sercowego.
Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywną analizę danych 203 pacjentów poddanych operacji AVR. Porównano pooperacyjne stężenie troponiny I (TnI) we krwi pacjentów, częstość migotania komór (VF) po odklemowaniu aorty, frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF) oraz śmiertelność 30-dniową w grupie pacjentów otrzymujących kardiopleginę krystaloidową i w grupie pacjentów otrzymujących kardiopleginę krwistą.
Wyniki: W badaniu wykazano, iż pooperacyjne stężenie TnI jest o 41% wyższe w grupie pacjentów operowanych z użyciem kardiopleginy krystalicznej, a ryzyko względne wystąpienia migotania komór po odklemowaniu aorty w tej grupie wynosiło 1,5.
Wnioski: Rodzaj zastosowanej kardioplegii może wpływać na organiczny i funkcjonalny stan mięśnia sercowego po operacji kardiochirurgicznej. U pacjentów poddanych AVR kardiopleginę krwistą można uznać za lepszy czynnik protekcyjny mięśnia sercowego i układu bodźcotwórczo-przewodzącego w porównaniu z kardiopleginą krystaloidową.
Słowa kluczowe
kardioplegina, wymiana zastawki aortalnej, zatrzymanie krążenia indukowane
Informacje o artykuleTytuł
Porównanie stopnia uszkodzenia mięśnia sercowego po zastosowaniu kardioplegii krwistej i krystaloidowej u pacjentów poddanych zabiegowi izolowanej wymiany zastawki aortalnej
Czasopismo
Numer
Strony
5-8
Opublikowany online
2017-06-13
Wyświetlenia strony
2162
Wyświetlenia/pobrania artykułu
1516
Rekord bibliograficzny
Chirurgia Polska 2016;18(1-2):5-8.
Słowa kluczowe
kardioplegina
wymiana zastawki aortalnej
zatrzymanie krążenia indukowane
Autorzy
Jakub Palacz
Elżbieta Paszek
Aleksander Wilk
Roman Pfitzner
Wacław Kuczmik
Referencje (9)- Dar MI. Cold crystalloid versus warm blood cardioplegia for coronary artery bypass surgery. Ann Thorac Cardiovasc Surg. 2005; 11(6): 382–385.
- Barner HB. Blood cardioplegia: a review and comparison with crystalloid cardioplegia. Ann Thorac Surg. 1991; 52(6): 1354–1367.
- Øvrum E, Tangen G, Tølløfsrud S, et al. Cold blood cardioplegia versus cold crystalloid cardioplegia: a prospective randomized study of 1440 patients undergoing coronary artery bypass grafting. J Thorac Cardiovasc Surg. 2004; 128(6): 860–865.
- Rinne T, Pehkonen E, Kaukinen S, et al. Comparison of cardioprotection with crystalloid and blood cardioplegia in CABG patients. J Cardiothorac Vasc Anesth. 1993; 7(6): 679–683.
- Young JN, Choy IO, Silva NK, et al. Antegrade cold blood cardioplegia is not demonstrably advantageous over cold crystalloid cardioplegia in surgery for congenital heart disease. J Thorac Cardiovasc Surg. 1997; 114(6): 1002–8; discussion 1008.
- Sellevold OF, Berg EM, Levang OW. Procaine is effective for minimizing postischemic ventricular fibrillation in cardiac surgery. Anesth Analg. 1995; 81(5): 932–938.
- Hynninen M, Borger MA, Rao V, et al. The effect of insulin cardioplegia on atrial fibrillation after high-risk coronary bypass surgery: a double-blinded, randomized, controlled trial. Anesth Analg. 2001; 92(4): 810–816.
- Carrier M, Pellerin M, Perrault LP, et al. Cardioplegic arrest with L-arginine improves myocardial protection: results of a prospective randomized clinical trial. Ann Thorac Surg. 2002; 73(3): 837–41; discussion 842.
- Braathen B, Vengen OA, Tønnessen T. Myocardial cooling with ice-slush provides no cardioprotective effects in aortic valve replacement. Scand Cardiovasc J. 2006; 40(6): 368–373.
