Stymulacyjne wspomaganie hemodynamiki w warunkach anestezji ogólnej

Streszczenie

W warunkach zabiegu operacyjnego, na skutek rutynowych działań chirurga i anestezjologa dochodzi do nadmiernego zwolnienia akcji serca, co doprowadza do zaburzeń przepływu tkankowego i spadku ciśnienia tętniczego. To upośledzenie hemodynamiki ma negatywny wpływ na przebieg zabiegu operacyjnego i odległe losy pacjenta po zabiegu. Nadmierne zwolnienie akcji serca w czasie zabiegu operacyjnego, prowadzonego w znieczuleniu ogólnym, mające negatywne skutki hemodynamiczne, występuje bardzo często, bo aż u 30–70% operowanych. Brak reakcji na podejmowane w takiej sytuacji leczenie farmakologiczne lub jej opóźnienie wpływa negatywnie szczególnie na los tych pacjentów, u których już przed operacją istniały uszkodzenia narządów niezbędnych do życia. Wdrażanie stymulacji metodą inwazyjną jest w warunkach jałowości sali operacyjnej bardzo utrudnione i praktycznie niemożliwe ze względu na brak na sali operacyjnej przeszkolonych kardiologów.
Korzystnym rozwiązaniem w powyższej sytuacji jest wyposażenie anestezjologa w nieinwazyjny stymulator i elektrodę przełykową, którą może rozpocząć stymulację serca w każdym przypadku nadmiernego zwolnienia akcji serca. Ten anestezjologiczny nieinwazyjny stymulator serca umożliwia szybkie wdrożenie stymulacji przedsionków lub komór, korygując obniżoną częstość akcji serca i zapobiegając utrzymywaniu się zaburzeń przepływu tkankowego. Skuteczność takiego postępowania ułatwia specjalnie anatomicznie ukształtowana anestezjologiczna elektroda przełykowa. Elektroda ta pozwala zarówno na szybkie i bezpieczne wprowadzenie jej do przełyku w pobliże serca, jak i na 100-procentową skuteczność stymulacji przedsionków i 98-procentową skuteczność stymulacji komór serca. Zastosowane w anestezjologicznym stymulatorze i anestezjologicznej elektrodzie rozwiązania zapewniają również stabilność pola operacyjnego w czasie stymulacji serca.