dostęp otwarty
Operacja przepukliny pachwinowej sposobem własnym - wyniki 500 operacji
dostęp otwarty
Streszczenie
Materiał i metody: U 500 chorych wykonano operację przepukliny pachwinowej, gdzie podstawowym elementem plastyki kanału pachwinowego jest uszypułowany płat powięziowy pobrany z odnogi przyśrodkowej rozcięgna mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha, który wzmacnia przedotrzewnowo tylną ścianę kanału pachwinowego według zasad operacji Stoppy i Nyhusa. Kolejnym elementem wzmacniającym tylną ścianę kanału pachwinowego jest odnoga boczna rozcięgna mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha, która przemieszczona podpowrózkowo wzmacnia powięź poprzeczną według zasad operacji Lichtensteina. Do zabiegu operacyjnego kwalifikowano chorych ze znacznym zniszczeniem powięzi poprzecznej, z przepukliną o szerokich wrotach (> 4 cm średnicy) i przepukliną nawrotową.
Wyniki: Podczas obserwacji trwającej 15–66 miesięcy stwierdzono 3,6% nawrotów przepukliny. Do innych powikłań należały: ropienie lub krwiak w ranie, przemijający obrzęk jądra, zaburzenie czucia powierzchniowego wokół rany operacyjnej, zapalenia najądrza oraz wodniak powrózka nasiennego. Powikłania te wystąpiły u 10% operowanych i miały charakter przejściowy. W jednym przypadku doszło do śródoperacyjnego uszkodzenia pęcherza moczowego, w jednym przypadku wystąpiła neuralgia nerwu udowego.
Wnioski: Proponowana technika operacyjna wzmacnia kanał pachwinowy bez napięcia, umożliwia wysokie podwiązanie worka przepukliny skośnej z odpowiednim uszczelnieniem i zwężeniem pierścienia pachwinowego głębokiego. Stosując ją u osób z grupy zwiększonego ryzyka nawrotu przepukliny, uzyskano dobre wyniki wczesne (łatwe uruchamianie chorych po operacji) i odległe.
Streszczenie
Materiał i metody: U 500 chorych wykonano operację przepukliny pachwinowej, gdzie podstawowym elementem plastyki kanału pachwinowego jest uszypułowany płat powięziowy pobrany z odnogi przyśrodkowej rozcięgna mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha, który wzmacnia przedotrzewnowo tylną ścianę kanału pachwinowego według zasad operacji Stoppy i Nyhusa. Kolejnym elementem wzmacniającym tylną ścianę kanału pachwinowego jest odnoga boczna rozcięgna mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha, która przemieszczona podpowrózkowo wzmacnia powięź poprzeczną według zasad operacji Lichtensteina. Do zabiegu operacyjnego kwalifikowano chorych ze znacznym zniszczeniem powięzi poprzecznej, z przepukliną o szerokich wrotach (> 4 cm średnicy) i przepukliną nawrotową.
Wyniki: Podczas obserwacji trwającej 15–66 miesięcy stwierdzono 3,6% nawrotów przepukliny. Do innych powikłań należały: ropienie lub krwiak w ranie, przemijający obrzęk jądra, zaburzenie czucia powierzchniowego wokół rany operacyjnej, zapalenia najądrza oraz wodniak powrózka nasiennego. Powikłania te wystąpiły u 10% operowanych i miały charakter przejściowy. W jednym przypadku doszło do śródoperacyjnego uszkodzenia pęcherza moczowego, w jednym przypadku wystąpiła neuralgia nerwu udowego.
Wnioski: Proponowana technika operacyjna wzmacnia kanał pachwinowy bez napięcia, umożliwia wysokie podwiązanie worka przepukliny skośnej z odpowiednim uszczelnieniem i zwężeniem pierścienia pachwinowego głębokiego. Stosując ją u osób z grupy zwiększonego ryzyka nawrotu przepukliny, uzyskano dobre wyniki wczesne (łatwe uruchamianie chorych po operacji) i odległe.
Słowa kluczowe
przepuklina pachwinowa; rozcięgno; płat powięziowy; nowa technika
Tytuł
Operacja przepukliny pachwinowej sposobem własnym - wyniki 500 operacji
Czasopismo
Numer
Strony
145-153
Opublikowany online
2003-10-07
Wyświetlenia strony
1142
Wyświetlenia/pobrania artykułu
1873
Rekord bibliograficzny
Chirurgia Polska 2003;5(3):145-153.
Słowa kluczowe
przepuklina pachwinowa
rozcięgno
płat powięziowy
nowa technika
Autorzy
Roman Kuśnierczyk
Marian Lorek