Operacja przepukliny pachwinowej sposobem własnym - wyniki 500 operacji

Streszczenie

Wstęp: W pracy przedstawiono dotychczasowe wyniki leczenia operacyjnego chorych z przepukliną pachwinową, przeprowadzonego sposobem własnym.
Materiał i metody: U 500 chorych wykonano operację przepukliny pachwinowej, gdzie podstawowym elementem plastyki kanału pachwinowego jest uszypułowany płat powięziowy pobrany z odnogi przyśrodkowej rozcięgna mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha, który wzmacnia przedotrzewnowo tylną ścianę kanału pachwinowego według zasad operacji Stoppy i Nyhusa. Kolejnym elementem wzmacniającym tylną ścianę kanału pachwinowego jest odnoga boczna rozcięgna mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha, która przemieszczona podpowrózkowo wzmacnia powięź poprzeczną według zasad operacji Lichtensteina. Do zabiegu operacyjnego kwalifikowano chorych ze znacznym zniszczeniem powięzi poprzecznej, z przepukliną o szerokich wrotach (> 4 cm średnicy) i przepukliną nawrotową.
Wyniki: Podczas obserwacji trwającej 15–66 miesięcy stwierdzono 3,6% nawrotów przepukliny. Do innych powikłań należały: ropienie lub krwiak w ranie, przemijający obrzęk jądra, zaburzenie czucia powierzchniowego wokół rany operacyjnej, zapalenia najądrza oraz wodniak powrózka nasiennego. Powikłania te wystąpiły u 10% operowanych i miały charakter przejściowy. W jednym przypadku doszło do śródoperacyjnego uszkodzenia pęcherza moczowego, w jednym przypadku wystąpiła neuralgia nerwu udowego.
Wnioski: Proponowana technika operacyjna wzmacnia kanał pachwinowy bez napięcia, umożliwia wysokie podwiązanie worka przepukliny skośnej z odpowiednim uszczelnieniem i zwężeniem pierścienia pachwinowego głębokiego. Stosując ją u osób z grupy zwiększonego ryzyka nawrotu przepukliny, uzyskano dobre wyniki wczesne (łatwe uruchamianie chorych po operacji) i odległe.