Endowaskularne leczenie tętniaków aorty brzusznej - trzy lata własnych doświadczeń

Streszczenie

Wstęp: Celem pracy była prospektywna ocena wyników leczenia chorych z tętniakami aorty brzusznej za pomocą endoprotez: Zenith, PowerLink, Excluder w Klinice Chirurgii Ogólnej i Naczyń Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach.
Materiał i metody: Od lipca 2000 roku do czerwca 2003 roku 52 chorych z tętniakiem aorty brzusznej leczono za pomocą stent-graftów. W analizowanej grupie było 44 mężczyzn i 8 kobiet (średnia wieku 71 lat). Analizie poddano wczesne i odległe powikłania pooperacyjne. W kontrolowaniu chorych wykorzystywano różne metody obrazowania: USG, RTG jamy brzusznej, aortografię z kalibrowanym cewnikiem oraz angiotomografię komputerową brzucha. Za pomocą badań obrazowych oceniano rozmiary tętniaka, wykrywano migrację stent-graftu oraz przeciek okołoprotezowy. Średni okres obserwacji po zabiegu wynosił 13 miesięcy. Do leczenia endowaskularnego kwalifikowano przede wszystkim chorych z grupy dużego ryzyka.
Wyniki: U 48 chorych zabieg przeprowadzono pomyślnie; u 3 chorych konieczne było wykonanie przęsła skrzyżowanego udowo-udowego; u 1 chorego z powodu zakrzepicy graftu wykonano obustronną trombektomię. Podczas zabiegu u 1 chorego stwierdzono zagięcie i zamknięcie odnogi graftu, które skutecznie leczono plastyką z użyciem cewnika balonowego. Przeciek okołoprotezowy wczesny zaobserwowano u 9 chorych, natomiast późny u 2; były to przecieki typu I i II. Późny przeciek typu I spowodowała migracja stent-graftu. Śmiertelność okołooperacyjna nie wystąpiła; w 2 przypadkach po zabiegu doszło do zawału serca, a w 1 rozwinęła się niewydolność oddechowa.
Wnioski: Leczenie endowaskularne tętniaka aorty brzusznej jest bezpieczne, z małym ryzykiem wystąpienia istotnych powikłań okłooperacyjnych i odległych. Dlatego należy rozważyć leczenie endowaskularne każdego chorego z tętniakiem aorty brzusznej z grupy wysokiego ryzyka.