Tom 5, Nr 3 (2003)
Opublikowany online: 2003-10-07
Wyświetlenia strony
4143
Wyświetlenia/pobrania artykułu
4732
Leczenie naczyniowego zespołu uciskowego górnego otworu klatki piersiowej
Chirurgia Polska 2003;5(3):119-127.
Streszczenie
Wstęp: W pracy omówiono leczenie powikłań naczyniowych (żylnych i tętniczych) zespołu uciskowego górnego otworu klatki piersiowej.
Materiał i metody: W badaniu uczestniczyło 37 chorych leczonych w Katedrze i Klinice Chirurgii Naczyniowej, Ogólnej i Transplantacyjnej AM z powodu powikłań naczyniowych zespołu uciskowego górnego otworu klatki piersiowej - zespołu Pageta-Schroettera (23 chorych) oraz niedokrwienia kończyny górnej i/lub tętniaka tętnicy podobojczykowej (14 chorych). W przypadku zakrzepicy żylnej leczenie obejmowało terapię trombolityczną (głównie tkankowy aktywator plazminogenu - rt-Pa), stosowanie leków przeciwzakrzepowych lub antykoagulantów oraz leczenie operacyjne polegające na przezpachowej resekcji I żebra i usunięciu innych patologii w obrębie obszaru górnego otworu klatki piersiowej. W przypadku powikłań ucisku tętnicy podobojczykowej leczenie polegało na resekcji I żebra i dodatkowych elementów patologicznych kostno-mięśniowych z dojścia nad- i/lub podobojczykowego oraz zastosowaniu przęsła z protezy naczyniowej. Ponadto wyniki leczenia oceniono za pomocą kwestionariusza Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) Amerykańskiej Akademii Ortopedycznej.
Wyniki: W przypadku powikłań żylnych leczenie trombolityczne doprowadziło we wszystkich przypadkach do przywrócenia pełnej drożności żyły podobojczykowej. U wszystkich chorych resekowano przezpachowo I żebro. Na podstawie oceny w skali DASH u większości chorych wykazano pełny powrót funkcji kończyny górnej. W przypadku niedokrwienia kończyny górnej poprawę ukrwienia uzyskano po zastosowaniu przęsła podobojczykowo-ramiennego (5 chorych). W tej grupie na podstawie skali DASH wykazano powrót sprawności kończyny. W przypadkach operacji tętniaka tętnicy podobojczykowej (9 chorych) w kontroli pooperacyjnej według skali DASH stwierdzono pogorszenie funkcji kończyny u 4 chorych.
Wnioski: Kompleksowe leczenie powikłań naczyniowych (tromboliza lub rekonstrukcyjny zabieg naczyniowy i zabieg odbarczający pęczek naczyniowo-nerwowy) jest postępowaniem optymalnym. Dekompresja pęczka naczyniowo-nerwowego w naczyniowym zespole uciskowym górnego otworu klatki piersiowej powinna w każdym przypadku obejmować resekcję I żebra.
Materiał i metody: W badaniu uczestniczyło 37 chorych leczonych w Katedrze i Klinice Chirurgii Naczyniowej, Ogólnej i Transplantacyjnej AM z powodu powikłań naczyniowych zespołu uciskowego górnego otworu klatki piersiowej - zespołu Pageta-Schroettera (23 chorych) oraz niedokrwienia kończyny górnej i/lub tętniaka tętnicy podobojczykowej (14 chorych). W przypadku zakrzepicy żylnej leczenie obejmowało terapię trombolityczną (głównie tkankowy aktywator plazminogenu - rt-Pa), stosowanie leków przeciwzakrzepowych lub antykoagulantów oraz leczenie operacyjne polegające na przezpachowej resekcji I żebra i usunięciu innych patologii w obrębie obszaru górnego otworu klatki piersiowej. W przypadku powikłań ucisku tętnicy podobojczykowej leczenie polegało na resekcji I żebra i dodatkowych elementów patologicznych kostno-mięśniowych z dojścia nad- i/lub podobojczykowego oraz zastosowaniu przęsła z protezy naczyniowej. Ponadto wyniki leczenia oceniono za pomocą kwestionariusza Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) Amerykańskiej Akademii Ortopedycznej.
Wyniki: W przypadku powikłań żylnych leczenie trombolityczne doprowadziło we wszystkich przypadkach do przywrócenia pełnej drożności żyły podobojczykowej. U wszystkich chorych resekowano przezpachowo I żebro. Na podstawie oceny w skali DASH u większości chorych wykazano pełny powrót funkcji kończyny górnej. W przypadku niedokrwienia kończyny górnej poprawę ukrwienia uzyskano po zastosowaniu przęsła podobojczykowo-ramiennego (5 chorych). W tej grupie na podstawie skali DASH wykazano powrót sprawności kończyny. W przypadkach operacji tętniaka tętnicy podobojczykowej (9 chorych) w kontroli pooperacyjnej według skali DASH stwierdzono pogorszenie funkcji kończyny u 4 chorych.
Wnioski: Kompleksowe leczenie powikłań naczyniowych (tromboliza lub rekonstrukcyjny zabieg naczyniowy i zabieg odbarczający pęczek naczyniowo-nerwowy) jest postępowaniem optymalnym. Dekompresja pęczka naczyniowo-nerwowego w naczyniowym zespole uciskowym górnego otworu klatki piersiowej powinna w każdym przypadku obejmować resekcję I żebra.
Słowa kluczowe: zespół uciskowy górnego otworu klatki piersiowejzespół Pageta-Schroetteratętniak tętnicy podobojczykowejniedokrwienie kończynyresekcja I żebra
![](https://journals.viamedica.pl/plugins/generic/popups/images/icons/close.png)