Tom 6, Nr 3 (2004)
Opublikowany online: 2004-10-04
Wyświetlenia strony
1137
Wyświetlenia/pobrania artykułu
1714
Powikłania okołooperacyjne wewnątrznaczyniowego leczenia tętniaków aorty brzusznej
Chirurgia Polska 2004;6(3):139-146.
Streszczenie
Wstęp: Celem pracy było omówienie i ocena powikłań okołooperacyjnych, które wystąpiły u chorych poddanych zabiegom wewnątrznaczyniowego zaopatrzenia tętniaków aorty brzusznej.
Materiał i metody: W latach 2002-2004 metodą wewnątrznaczyniową zoperowano 26 chorych z tętniakami aorty brzusznej. Dwa z nich były pęknięte. Wszystkich chorych zdyskwalifikowano z klasycznej operacji naczyniowej ze względu na choroby współistniejące. W 18 przypadkach użyto protez Zenith (w tym jednej fenestrowanej), w 4 przypadkach protez Endologix, w 2 Medtronic, w pozostałych Excluder (1) i Fortron (1).
Wyniki: Nie odnotowano zgonu ani konieczności konwersji do metody otwartej połączonej z usunięciem wszczepionej protezy. U 9 chorych wystąpiły powikłania okołooperacyjne: 3 przecieki (2 typu II, i 1 typu I), po jednym przypadku uszkodzenia tętnicy biodrowej, zakrzepu stent-graftu, zaklinowania się cewnika balonowego we wnętrzu protezy w czasie próby wyprostowania i poszerzenia jej odnogi oraz trzy krwiaki w pachwinie. Pacjentkę z przeciekiem typu I i chorego z uszkodzeniem tętnicy biodrowej leczono wewnątrznaczyniowo, natomiast chorych z zakrzepem protezy i pozostawionym ciałem obcym operowano. Krwiaki w pachwinie ewakuowano i w każdym przypadku założono dodatkowe szwy na tętnice.
Wnioski: Dzięki zastosowaniu nowych sposobów zaopatrywania tętniaków aorty brzusznej zmniejszyło się ryzyko zgonów z tego powodu, szczególnie u chorych z grupy wysokiego ryzyka. Nie udało się jednak wyeliminować całkowicie możliwości wystąpienia powikłań. W przypadku ich wystąpienia ścisła współpraca między chirurgiem naczyniowym i radiologiem oraz doświadczenie zespołu są pomocne w szybkim rozpoznaniu rodzaju powikłania i wyborze właściwej metody leczenia. Przezskórne metody leczenia takich powikłań są możliwe, będąc prawdopodobnie najlepszym sposobem postępowania.
Materiał i metody: W latach 2002-2004 metodą wewnątrznaczyniową zoperowano 26 chorych z tętniakami aorty brzusznej. Dwa z nich były pęknięte. Wszystkich chorych zdyskwalifikowano z klasycznej operacji naczyniowej ze względu na choroby współistniejące. W 18 przypadkach użyto protez Zenith (w tym jednej fenestrowanej), w 4 przypadkach protez Endologix, w 2 Medtronic, w pozostałych Excluder (1) i Fortron (1).
Wyniki: Nie odnotowano zgonu ani konieczności konwersji do metody otwartej połączonej z usunięciem wszczepionej protezy. U 9 chorych wystąpiły powikłania okołooperacyjne: 3 przecieki (2 typu II, i 1 typu I), po jednym przypadku uszkodzenia tętnicy biodrowej, zakrzepu stent-graftu, zaklinowania się cewnika balonowego we wnętrzu protezy w czasie próby wyprostowania i poszerzenia jej odnogi oraz trzy krwiaki w pachwinie. Pacjentkę z przeciekiem typu I i chorego z uszkodzeniem tętnicy biodrowej leczono wewnątrznaczyniowo, natomiast chorych z zakrzepem protezy i pozostawionym ciałem obcym operowano. Krwiaki w pachwinie ewakuowano i w każdym przypadku założono dodatkowe szwy na tętnice.
Wnioski: Dzięki zastosowaniu nowych sposobów zaopatrywania tętniaków aorty brzusznej zmniejszyło się ryzyko zgonów z tego powodu, szczególnie u chorych z grupy wysokiego ryzyka. Nie udało się jednak wyeliminować całkowicie możliwości wystąpienia powikłań. W przypadku ich wystąpienia ścisła współpraca między chirurgiem naczyniowym i radiologiem oraz doświadczenie zespołu są pomocne w szybkim rozpoznaniu rodzaju powikłania i wyborze właściwej metody leczenia. Przezskórne metody leczenia takich powikłań są możliwe, będąc prawdopodobnie najlepszym sposobem postępowania.
Słowa kluczowe: tętniakaortaleczenie wewnątrznaczyniowepowikłania
