Wstęp: Kliniczna ocena skutków elongacji tętnicy szyjnej wewnętrznej pozostaje kontrowersyjna. Współwystępowanie objawów neurologicznych, typowych dla niedokrwienia u niektórych osób z tą patologią, skłania wiele ośrodków do kwalifikacji niektórych chorych do leczenia zabiegowego.
Celem pracy było przedstawienie doświadczeń własnych w diagnostyce i leczeniu zagięć kątowych oraz pętli tętnic szyjnych wewnętrznych ("kinking").
Materiał i metody: Analizie poddano częstość rozpoznawania elongacji tętnicy szyjnej wewnętrznej wśród chorych diagnozowanych w Pracowni Badań Naczyniowych Kliniki (lata 1998–2002). Następnie przedstawiono wyniki leczenia chorych kwalifikowanych do zabiegu operacyjnego z powodu objawowej elongacji tętnicy szyjnej wewnętrznej. W okresie 5 lat operowano 76 takich osób — w trakcie zabiegu chorych monitorowano za pomocą spektroskopii w bliskiej podczerwieni (NIRS), przezczaszkowej ultrasonografii dopplerowskiej oraz poprzez ocenę stanu neurologicznego. U 73 z 76 chorych wykonano zabieg reimplantacji i dylatacji tętnicy szyjnej wewnętrznej. W ocenie okołooperacyjnej analizowano zmiany w przepływie w tętnicy szyjnej wewnętrznej (zmiany Vmax oraz indeksu PS ICA/CCA). W ocenie odległej (> 12 miesięcy od zabiegu) oceniano operowane naczynia pod kątem występowania restenoz.
Wyniki: Częstość zjawiska elongacji tętnicy szyjnej wewnętrznej oceniono na podstawie badania USG na 29,6% (1452 spośród 4903 chorych). Do operacji zakwalifikowano 76 chorych. Wyniki zarówno wczesne (powikłania pooperacyjne), jak i późne (hiperplazja i restenoza) oceniono jako bardzo dobre.
Wnioski: Zagięcia kątowe ("kinkingi") tętnic szyjnych wewnętrznych występują znacznie częściej niż wynikałoby to z aktualnie powszechnie wykonywanych badań ultrasonograficznych. Z tego powodu przy każdej ocenie ultrasonograficznej tętnic szyjnych należy zawsze obrazować cały pozaczaszkowy odcinek tętnicy szyjnej wewnętrznej (do długości 40-50 mm). Zabieg operacyjny powinien polegać nie tylko na reimplantacji naczynia, ale też na mechanicznym, wewnątrznaczyniowym poszerzeniu tętnicy. Wyniki odległe wykonanych zespoleń są dobre, a szczególną uwagę zwraca minimalna obecność lub nawet brak hiperplazji w zespoleniach po leczeniu elongacji tętnicy szyjnej wewnętrznej.