Tom 7, Nr 1 (2005)
Opublikowany online: 2005-05-06
Wyświetlenia strony
709
Wyświetlenia/pobrania artykułu
1164
Przydatność stent-graftu PowerLink w leczeniu podnerkowych tętniaków aorty brzusznej - doświadczenia własne
Chirurgia Polska 2005;7(1):11-18.
Streszczenie
Wstęp: Celem pracy była prospektywna ocena wyników leczenia chorych z tętniakami aorty brzusznej za
pomocą stent-graftu PowerLink.
Materiał i metody: Od lipca 2000 roku w Klinice Chirurgii Ogólnej i Naczyń Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach leczono endowaskularnie 54 chorych z podnerkowym tętniakiem aorty brzusznej, 23 osobom implantowano stent-graft PowerLink. W omawianej grupie było 21 mężczyzn i 2 kobiety, zaś średni wiek chorych wynosił 67 lat. Analizie poddano powikłania pooperacyjne wczesne i odległe oraz zmiany morfologiczne tętniaka po implantacji stent-graftu. W monitorowaniu chorych wykorzystywano różne metody obrazowania: USG i RTG jamy brzusznej, aortografię oraz angio-tomografię komputerową brzucha. Badania obrazowe posłużyły do monitorowania rozmiarów tętniaka, wykrycia migracji stent-graftu zarówno podczas zabiegu, jak i w okresie obserwacji pooperacyjnej. oraz przecieku okołoprotezowego. Średni okres obserwacji wynosił 19 miesięcy. Do leczenia endowaskularnego chorych z tętniakami aorty brzusznej kwalifikowano przede wszystkim pacjentów z grupy dużego ryzyka [ASA III i IV — 22 chorych (95,5%)].
Wyniki: Zabieg powiódł się u wszystkich chorych, nie doszło do żadnej konwersji. Podczas zabiegu u 1 chorego stwierdzono okluzję odnogi graftu, związaną z zagięciem odnogi. Przeciek okołoprotezowy wczesny typu Ia stwierdzono u 3 chorych, zaś Ib u 1 osoby. W 2 przypadkach wystąpił przeciek typu II, który samoistnie zniknął w okresie obserwacji po 3 i 6 miesiącach i nie wymagał leczenia. W okresie obserwacji u 1 chorego po 12 miesiącach pojawił się późny przeciek typu II. W 2 przypadkach przeciek typu Ia był spowodowany migracją stent-graftu. Nie stwierdzono śmiertelności okołooperacyjnej.
Wnioski: Wykorzystanie stent-graftu PowerLink w leczeniu tętniaków aorty brzusznej jest bezpieczne przy właściwej kwalifikacji, zaś ryzyko powikłań okołooperacyjnych i odległych jest minimalne. Wskazane jest implantowanie stent-graftu na rozwidleniu aorty, co eliminuje ryzyko migracji stent-graftu zarówno podczas zabiegu, jak i w okresie obserwacji pooperacyjnej.
Materiał i metody: Od lipca 2000 roku w Klinice Chirurgii Ogólnej i Naczyń Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach leczono endowaskularnie 54 chorych z podnerkowym tętniakiem aorty brzusznej, 23 osobom implantowano stent-graft PowerLink. W omawianej grupie było 21 mężczyzn i 2 kobiety, zaś średni wiek chorych wynosił 67 lat. Analizie poddano powikłania pooperacyjne wczesne i odległe oraz zmiany morfologiczne tętniaka po implantacji stent-graftu. W monitorowaniu chorych wykorzystywano różne metody obrazowania: USG i RTG jamy brzusznej, aortografię oraz angio-tomografię komputerową brzucha. Badania obrazowe posłużyły do monitorowania rozmiarów tętniaka, wykrycia migracji stent-graftu zarówno podczas zabiegu, jak i w okresie obserwacji pooperacyjnej. oraz przecieku okołoprotezowego. Średni okres obserwacji wynosił 19 miesięcy. Do leczenia endowaskularnego chorych z tętniakami aorty brzusznej kwalifikowano przede wszystkim pacjentów z grupy dużego ryzyka [ASA III i IV — 22 chorych (95,5%)].
Wyniki: Zabieg powiódł się u wszystkich chorych, nie doszło do żadnej konwersji. Podczas zabiegu u 1 chorego stwierdzono okluzję odnogi graftu, związaną z zagięciem odnogi. Przeciek okołoprotezowy wczesny typu Ia stwierdzono u 3 chorych, zaś Ib u 1 osoby. W 2 przypadkach wystąpił przeciek typu II, który samoistnie zniknął w okresie obserwacji po 3 i 6 miesiącach i nie wymagał leczenia. W okresie obserwacji u 1 chorego po 12 miesiącach pojawił się późny przeciek typu II. W 2 przypadkach przeciek typu Ia był spowodowany migracją stent-graftu. Nie stwierdzono śmiertelności okołooperacyjnej.
Wnioski: Wykorzystanie stent-graftu PowerLink w leczeniu tętniaków aorty brzusznej jest bezpieczne przy właściwej kwalifikacji, zaś ryzyko powikłań okołooperacyjnych i odległych jest minimalne. Wskazane jest implantowanie stent-graftu na rozwidleniu aorty, co eliminuje ryzyko migracji stent-graftu zarówno podczas zabiegu, jak i w okresie obserwacji pooperacyjnej.
Słowa kluczowe: tętniak aorty brzusznejstent-graftPowerLinkchorzy wysokiego ryzyka
