Tom 7, Nr 2 (2005)
Opublikowany online: 2005-09-06
Pułapki diagnostyki klinicznej przepuklin powłoki brzusznej
Chirurgia Polska 2005;7(2):113-119.
Streszczenie
Wstęp: Mimo stosunkowo częstego występowania (ok. 10% laparotomii) i pozornie prostej diagnostyki
przepukliny brzuszne sprawiają niekiedy trudności ropoznawcze. Niektóre stany patologiczne, mogą skutecznie
imitować przepuklinę, zaś ta ostania w przypadku osób otyłych może zostań nierozpoznana.
W pracy przedstawiono doświadczenia oparte na materiale jednego ośrodka.
Materiał i metody: W Klinice Chirurgii Ogólnej i Endokrynologicznej Szpitala Uniwersyteckiego w Bydgoszczy od stycznia 2001 roku do maja 2004 roku wykonano 284 operacje przepuklin brzusznych (w tym dużych przepuklin - 187).
Wyniki: U 7 chorych nie potwierdzono wstępnego rozpoznania przepukliny przedniej ściany jamy brzusznej podczas operacji. Przyczynami powstania guza powłok były: naciek nowotworu złośliwego, tłuszczak tkanki podskórnej, krwiak w pochewce mięśnia prostego brzucha, przepuklina pachwinowa, ogromny surowiczak oraz wyłamany fragment XII żebra. Diagnozę postawiono na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego, które w 2 przypadkach obejmowało także USG jamy brzusznej. Nie uniknięto jednak błędów w rozpoznaniu.
Wnioski: Na podstawie własnego doświadczenia i piśmiennictwa autorzy niniejszej pracy stwierdzają, że rozpoznanie przepukliny brzusznej szczególnie u chorych z nadwagą lub otyłością, przy najmniejszych wątpliwościach diagnostycznych, należy zweryfikować za pomocą nowoczesnych badań obrazowych (USG, CT, NMR).
Materiał i metody: W Klinice Chirurgii Ogólnej i Endokrynologicznej Szpitala Uniwersyteckiego w Bydgoszczy od stycznia 2001 roku do maja 2004 roku wykonano 284 operacje przepuklin brzusznych (w tym dużych przepuklin - 187).
Wyniki: U 7 chorych nie potwierdzono wstępnego rozpoznania przepukliny przedniej ściany jamy brzusznej podczas operacji. Przyczynami powstania guza powłok były: naciek nowotworu złośliwego, tłuszczak tkanki podskórnej, krwiak w pochewce mięśnia prostego brzucha, przepuklina pachwinowa, ogromny surowiczak oraz wyłamany fragment XII żebra. Diagnozę postawiono na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego, które w 2 przypadkach obejmowało także USG jamy brzusznej. Nie uniknięto jednak błędów w rozpoznaniu.
Wnioski: Na podstawie własnego doświadczenia i piśmiennictwa autorzy niniejszej pracy stwierdzają, że rozpoznanie przepukliny brzusznej szczególnie u chorych z nadwagą lub otyłością, przy najmniejszych wątpliwościach diagnostycznych, należy zweryfikować za pomocą nowoczesnych badań obrazowych (USG, CT, NMR).
Słowa kluczowe: przepuklina brzusznabłędy diagnostycznebadania obrazowe