Wprowadzenie programu jednoczesnego przeszczepiania trzustki i nerki na Górnym Śląsku

Streszczenie

Wstęp: Jednoczesny przeszczep trzustki i nerki (SPK) jest uważany za najlepszą metodę leczenia chorych z przewlekłą niewydolnością nerek (CRF) i cukrzycą insulinozależną (IDDM). Celem pracy jest prezentacja wyników programu SPK rok po jego wprowadzeniu w ośrodku transplantacyjnym w Katowicach.
Materiał i metody: Od kwietnia 2004 roku do kwietnia 2005 roku wykonano pięć SPK. Wiek biorców wynosił 30-38 lat, czas trwania IDDM - 19-33 lat, czas leczenia nerkozastępczego - 6-26 miesięcy. Przeszczepy trzustki były zaopatrywane w krew tętniczą przy użyciu wstawki „Y” zespolonej do tętnicy biodrowej biorcy; krew żylna była odprowadzana przez żyłę wrotną zespoloną do żyły głównej dolnej biorcy. Sok trzustkowy był odprowadzany przy użyciu fragmentu dwunastnicy zespolonej do jelita czczego biorcy obwodowo od więzadła Treitza. Nerkę przeszczepiono w sposób typowy. Wszyscy chorzy otrzymali trójlekową immunosupresję złożoną z takrolimusu lub cyklosporyny A, mykofenolatu mofetilu i steroidów.
Wyniki: Do chwili obecnej wszyscy chorzy żyją z dobrą funkcją przeszczepów nerki i trzustki (stężenie kreatyniny w surowicy przy wypisie ze szpitala wynosiło 93-160 µmol/l, a glukozy 3,8-5,8 mmol/l). Powikłania chirurgiczne w postaci krwotoku wymagającego wczesnej relaparotomii i zropienia ran operacyjnych wystąpiły u 2 chorych.