Wstęp: Celem niniejszego badania była ocena odległych wyników leczenia pierwotnych przepuklin pachwiny metodami Lichtensteina, Trabucco T4 i Valentiego.
Materiał i metody: Przeanalizowano wyniki odległe leczenia 152 chorych (142 M/10 K w wieku 19-84 lata, mediana - 60) operowanych z powodu pierwotnej przepukliny pachwiny na Oddziale Chirurgicznym Szpitala SPZOZ w Garwolinie od czerwca 1999 roku do czerwca 2001 roku. W większości przypadków leczeniu poddano chorych z przepukliną typu 2, 3 i 4 według Gilberta-Rutkowa (odpowiednio: 78, 43, 27 chorych). Zabiegi wykonano sposobem Lichtensteina (78 chorych), Trabucco T4 (36) i Valentiego (38), operując chorych w trybie elektywnym (95%) bądź pilnym (z powodu uwięźnięcia). W trakcie zabiegów stosowano implantaty z siatki polipropylenowej wielowłókienkowej Dallop PP. Po operacji chorych hospitalizowano 1-14 dni (mediana - 3 dni) i poddano prospektywnej obserwacji odległej w okresie 13-35 miesięcy (mediana - 2 lata).
Wyniki: W okresie obserwacji stwierdzano nieliczne powikłania odległe: przerost blizny, zmiany w obrębie jądra (n = 8), powrózka nasiennego (n = 4) oraz bóle i parestezje w operowanej okolicy (n = 12). W 2 przypadkach (1,3%) stwierdzono nawroty przepukliny (po operacji sposobem Lichtensteina).
Wnioski: Na podstawie analizy statystycznej nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie liczby niepowodzeń i powikłań pomiędzy wykorzystanymi metodami leczenia chirurgicznego.