Tom 9, Nr 1 (2007)
Opublikowany online: 2007-02-01
Śródoperacyjna autotransfuzja krwinek czerwonych
Chirurgia Polska 2007;9(1):43-50.
Streszczenie
Od ponad 20 lat w medycynie klinicznej stosuje się śródoperacyjną autotransfuzję krwinek czerwonych.
U chorych z dużą śródoperacyjną utratą krwi autotransfuzja umożliwia uniknięcie rozwoju zakażeń przenoszonych
drogą krwi oraz zmniejszenie liczby przetoczeń. Niektórzy pacjenci ze względów religijnych
nie akceptują transfuzji obcej krwi, natomiast akceptują przetoczenie na drodze autotransfuzji. Korzyści ze
streszczenia tej metody odnieść mogą także chorzy z anemią autoimmunohemolityczną, która dzięki zastosowaniu
autotransfuzji uniknąć mogą alloimunizacji. Podczas zabiegu krew pobierana jest z pola operacyjnego
i poddawana odwirowaniu i odpłukaniu w roztworze soli fizjologicznej, natomiast filtrowane
krwinki czerwone podlegają reinfuzji. Technika ta ma wiele zalet w porównaniu z klasyczną transfuzją, lecz
jej zastosowanie w niektórych sytuacjach klinicznych, szczególnie w położnictwie, należy ograniczyć do
chorych, u których nie można zapewnić innych źródeł erytrocytów zapewniających odpowiednie dostarczenie
tlenu. Zabieg jest uzasadniony ekonomicznie, jeśli stosuje się go u pacjentów z dużą utratą krwi.
W pracy przedstawiono współczesne poglądy na śródoperacyjną autotransfuzję krwinek czerwonych.
W pracy przedstawiono współczesne poglądy na śródoperacyjną autotransfuzję krwinek czerwonych.
Słowa kluczowe: śródoperacyjna autotransfuzja krwinek czerwonychanemia autoimmunohemolitycznakoagulopatia