Wstęp: Rak jelita grubego (CRC) jest najczęściej rozpoznawanym nowotworem złośliwym przewodu pokarmowego. W ostatnich latach zaobserwowano wzrost zachorowalności osób, w młodym wieku zarówno na raka okrężnicy, jak i odbytnicy. Celem niniejszej pracy była retrospektywna ocena leczenia chorych w młodym wieku z CRC.
Materiał i metody: Poddano analizie dokumentację leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego chorych leczonych z powodu CRC w latach 1994-2002. Oceniono lokalizację, rodzaj wykonanej operacji, typ histologiczny nowotworu, stopień jego złośliwości histologicznej i stopień zaawansowania klinicznego. Poddano analizie stopień zaawansowania CRC, śmiertelność pooperacyjną wczesną i przeżycie całkowite. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej na pomocą testu chi² Pearsona, analizę przeżycia oceniono za pomocą testu Kaplana-Meiera.
Wyniki: W badanej grupie 530 pacjentów, 2,45% (13 chorych ) było w wieku 26-40 lat. Wczesne powikłania pooperacyjne w całej leczonej populacji obserwowano u 140 chorych (26,92%), zmarło 28 (5,38%). W grupie chorych poniżej 41. roku życia nie stwierdzono powikłań ogólnoustrojowych, a odsetek powikłań miejscowych nie różnił się istotnie od stwierdzanego w całej analizowanej populacji. W grupie chorych poniżej 41. roku życia było prawie dwukrotnie więcej chorych z dużym zaawansowaniem raka (p < 0,005). Różnice przeżycia (wg Kaplana-Meiera) w obu grupach nie okazały się jednak istotne statystycznie.
Wnioski: Rak jelita grubego występujący w grupie chorych do 40. roku życia charakteryzuje się większym zaawansowaniem klinicznym i często jest rakiem produkującym śluz. Rokowanie u osób młodych po leczeniu CRC nie różni się w sposób istotny od rokowania w całej populacji.