Guzy śledziony, zarówno pierwotne, jak i przerzutowe, są zjawiskiem niezmiernie rzadkim. Rozpoznaje się je zazwyczaj w wyniku autopsji, są zwykle niewielkich rozmiarów i w większości przypadków towarzyszą rozsianej chorobie nowotworowej. Częstość występowania metastatycznych guzów śledziony po analizie danych z literatury ocenia się na 1-9% chorych. Zazwyczaj wiążą się z zmianami przerzutowymi zlokalizowanymi w wątrobie i trzustce. Izolowane przerzuty do śledziony są zjawiskiem jeszcze bardziej unikalnym, a najwięcej takich udokumentowanych przypadków dotyczy raka jajnika. Nie do końca poznano mechanizm, dzięki któremu śledziona wydaje się być narządem stosunkowo odpornym na przerzuty nowotworowe. W literaturze opisano kilka teorii tłumaczących ten fenomen. Podkreśla się rolę ciągłego przepływu krwi przez zatoki śledziony, co może redukować adhezję komórek nowotworowych w śledzionie. Również obecność humoralnych substancji niszczących komórki nowotworowe, które działają w śledzionie, może być przyczyną tego zjawiska. W pracy przedstawiono i poddano analizie dostępne doniesienia dotyczące guzów przerzutowych śledziony, z uwzględnieniem częstości ich występowania i postępowania w przypadku ich wykrycia.