dostęp otwarty

Tom 12, Nr 2 (2010)
Aktualności
Opublikowany online: 2011-02-04
Pobierz cytowanie

Chory z zatorowością płucną i objawami ostrego zespołu wieńcowego (OZW) — opis przypadku

Józefa Dąbek, Zbigniew Gąsior, Robert Świderski, Wojciech Domaradzki, Piotr Janusiewicz, Stanisław Woś
Chirurgia Polska 2010;12(2):103-111.

dostęp otwarty

Tom 12, Nr 2 (2010)
Aktualności
Opublikowany online: 2011-02-04

Streszczenie


Wstęp: Zatorowość płucna jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia. Stanowi trzeci z kolei, po zawale serca i udarze mózgu, powód zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych. Różnorodność i nasilenie objawów sugerują często inną przyczynę ciężkiego stanu chorego i mogą powodować trudności oraz opóźnienie prawidłowego rozpoznania i rozpoczęcia właściwego leczenia. W diagnostyce różnicowej zatorowości płucnej należy brać pod uwagę między innymi ostry zespół wieńcowy, zapalenie płuc, zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, astmę oskrzelową, odmę opłucnową, tamponadę serca, rozwarstwienie aorty oraz inne schorzenia.
Opis przypadku: Pacjent, 67-letni mężczyzna, został przekazany do Kliniki Kardiologii w ramach ostrego dyżuru z rozpoznaniem ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odcinka ST. Stan ogólny chorego w chwili przyjęcia był bardzo ciężki, pacjent był osłabiony, z utrudnionym kontaktem słownym, skarżył się na ból w górnej połowie klatki piersiowej oraz duszności. Na podstawie całości obrazu klinicznego i wyników przeprowadzonych badań dodatkowych w izbie przyjęć u chorego podejrzewano zatorowość płucną. Rozpoznanie choroby potwierdzono na podstawie uwidocznienia charakterystycznych zmian w wykonanych badaniach obrazowych: echokardiografii i tomografii komputerowej. Umożliwiło to szybkie zastosowanie właściwego algorytmu postępowania. Obecnie chory pozostaje pod opieką ambulatoryjną przyklinicznej poradni kardiologicznej i kardiochirurgicznej.
Wnioski: Historia opisanego przypadku zatorowości płucnej dowodzi realnych trudności w rozpoznawaniu tej jednostki chorobowej, która może przybierać obraz kliniczny imitujący różne schorzenia. Pomyślne wyniki leczenia chorego z zatorowością płucną w klinice dowodzą ogromnej roli czynnika czasowego, jak i posiadanych możliwości diagnostyczno-leczniczych, a tym samym zasadności niezwłocznego przekazywania tych pacjentów do ośrodków specjalistycznych.

Chirurgia Polska 2010, 12, 2, 103–111

Streszczenie


Wstęp: Zatorowość płucna jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia. Stanowi trzeci z kolei, po zawale serca i udarze mózgu, powód zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych. Różnorodność i nasilenie objawów sugerują często inną przyczynę ciężkiego stanu chorego i mogą powodować trudności oraz opóźnienie prawidłowego rozpoznania i rozpoczęcia właściwego leczenia. W diagnostyce różnicowej zatorowości płucnej należy brać pod uwagę między innymi ostry zespół wieńcowy, zapalenie płuc, zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, astmę oskrzelową, odmę opłucnową, tamponadę serca, rozwarstwienie aorty oraz inne schorzenia.
Opis przypadku: Pacjent, 67-letni mężczyzna, został przekazany do Kliniki Kardiologii w ramach ostrego dyżuru z rozpoznaniem ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odcinka ST. Stan ogólny chorego w chwili przyjęcia był bardzo ciężki, pacjent był osłabiony, z utrudnionym kontaktem słownym, skarżył się na ból w górnej połowie klatki piersiowej oraz duszności. Na podstawie całości obrazu klinicznego i wyników przeprowadzonych badań dodatkowych w izbie przyjęć u chorego podejrzewano zatorowość płucną. Rozpoznanie choroby potwierdzono na podstawie uwidocznienia charakterystycznych zmian w wykonanych badaniach obrazowych: echokardiografii i tomografii komputerowej. Umożliwiło to szybkie zastosowanie właściwego algorytmu postępowania. Obecnie chory pozostaje pod opieką ambulatoryjną przyklinicznej poradni kardiologicznej i kardiochirurgicznej.
Wnioski: Historia opisanego przypadku zatorowości płucnej dowodzi realnych trudności w rozpoznawaniu tej jednostki chorobowej, która może przybierać obraz kliniczny imitujący różne schorzenia. Pomyślne wyniki leczenia chorego z zatorowością płucną w klinice dowodzą ogromnej roli czynnika czasowego, jak i posiadanych możliwości diagnostyczno-leczniczych, a tym samym zasadności niezwłocznego przekazywania tych pacjentów do ośrodków specjalistycznych.

Chirurgia Polska 2010, 12, 2, 103–111

Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

zatorowość płucna; rozpoznawanie; leczenie

Informacje o artykule
Tytuł

Chory z zatorowością płucną i objawami ostrego zespołu wieńcowego (OZW) — opis przypadku

Czasopismo

Chirurgia Polska

Numer

Tom 12, Nr 2 (2010)

Strony

103-111

Opublikowany online

2011-02-04

Wyświetlenia strony

1272

Wyświetlenia/pobrania artykułu

14723

Rekord bibliograficzny

Chirurgia Polska 2010;12(2):103-111.

Słowa kluczowe

zatorowość płucna
rozpoznawanie
leczenie

Autorzy

Józefa Dąbek
Zbigniew Gąsior
Robert Świderski
Wojciech Domaradzki
Piotr Janusiewicz
Stanisław Woś

Ważne: serwis https://journals.viamedica.pl/ wykorzystuje pliki cookies. Więcej >>

Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach statystycznych, dostosowania serwisu do potrzeb użytkownika (np. język interfejsu) i do obsługi logowania użytkowników. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić opcje dotyczące cookies. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci komputera. Więcej informacji można znaleźć w naszej Polityce prywatności.

Czym są i do czego służą pliki cookie możesz dowiedzieć się na stronie wszystkoociasteczkach.pl.

Czasopismo Chirurgia Polska dostęne jest również w Ikamed - księgarnia medyczna

Wydawcą serwisu jest VM Media Group sp. z o.o, Grupa Via Medica, ul. Świętokrzyska 73, 80–180 Gdańsk

tel.:+48 58 320 94 94, faks:+48 58 320 94 60, e-mail: viamedica@viamedica.pl