Wstęp: Zgodnie z obserwacjami dnia codziennego, jak i doniesieniami z piśmiennictwa powikłania zakrzepowe w przypadku naczyniowych zabiegów rekonstrukcyjnych w obrębie tętnic kończyn dolnych mogą dotyczyć również układu żylnego. W przypadku braku profilaktyki i leczenia antykoagulacyjnego epizody żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej mogą dotyczyć do 15–25% chorych po rozległych zabiegach rekonstrukcyjnych w zakresie aorty i tętnic biodrowych. W pracy podjęto próbę określenia częstości występowania zakrzepicy żył głębokich po wszczepieniu pomostu udowo-podkolanowego u chorych z chromaniem przestankowym w przebiegu przewlekłego niedokrwienia kończyn.
Materiał i metody: Badanie wykonano w grupie 50 pacjentów z przewlekłym niedokrwieniem kończyn i chromaniem przestankowym w wieku 48–82 lat, kwalifikowanych do wszczepienia protezy naczyniowej w odcinku udowo-podkolanowym. Wszystkich chorych poddano ocenie klinicznej oraz badaniu ultrasonograficznemu z oceną układu żył głębokich (dupleks Doppler) przed zabiegiem, jak również w 1., 4.–5. oraz 30. dobie po zabiegu. Analizie poddano również występowanie czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w badanej populacji. W okresie przed operacją i po niej u chorych stosowano leczenie antykoagulacyjne, a następnie leczenie antyagregacyjne.
Wyniki: W badanej grupie 50 chorych w okresie do 30 dni po zabiegu nie zanotowano jawnych klinicznie przypadków zakrzepicy żył głębokich w kończynie operowanej. Do 30. doby po zabiegu u 4 chorych (8%) rozpoznano asymptomatyczną zakrzepicę żył głębokich kończyny operowanej oraz 1 przypadek zakrzepicy(2%) w kończynie przeciwległej. W okresie do wypisu ze szpitala rozpoznano jedynie 2 przypadki zakrzepicy(4%), pozostałe 3 (6%) miały miejsce w okresie obserwacji do 30. doby (po wypisaniu ze szpitala).
Wnioski: Mimo stosowania w okresie okołooperacyjnym heparyny/heparyny drobnocząstęczkowej, rewaskularyzacja w odcinku udowo-podkolanowym przy użyciu pomostowania omijającego nie jest wolna od powikłań zakrzepowo-zatorowych w układzie żył głębokich. Brak jednoznacznych objawów klinicznych, jak również często asymptomatyczny przebieg schorzenia podkreślają konieczność rozważenia wykonania kontrolnych badań obrazowych (USG Doppler) w każdym przypadku, w którym istnieje kliniczne podejrzenie zaistnienia choroby. Ze względu na ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych każdy chorych kwalifikowany do rekonstrukcji naczyniowej w układzie tętniczym powinien zostać poddany ocenie pod kątem wskazań do wdrożenia profilaktyki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Ze względu na występowanie powikłań zakrzepowych w układzie żylnym także w okresie po wypisaniu chorego ze szpitala, ostateczne zdefiniowanie adekwatnego czasu stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej i grupy pacjentów odnoszących ze stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej największą korzyść wymaga dalszych badań.

Chirurgia Polska 2010, 12, 2, 76–84