Tom 13, Nr 1 (2011)
Aktualności
Opublikowany online: 2011-10-19
Zastosowanie stentu samorozprężalnego w leczeniu niedrożności tętnicy podobojczykowej — opis przypadku
Krzysztof Pietrzak, Mariusz Góral, Marek Drążkiewicz
Chirurgia Polska 2011;13(1):75-82.
Tom 13, Nr 1 (2011)
Aktualności
Opublikowany online: 2011-10-19
Streszczenie
Istotne zwężenie lub całkowita niedrożność tętnicy podobojczykowej jest stosunkowo rzadkim schorzeniem,
występuje w około 0,4% populacji. W 90% przypadków przyczyną niedrożności lub zwężenia tętnicy
podobojczykowej jest miażdżyca. Niedrożność lub hemodynamicznie istotne zwężenie (> 70%) może
prowadzić do rozwoju objawów w postaci niedokrwienia mózgu lub niedokrwienia kończyny górnej.
Zwężenie tętnicy podobojczykowej może być leczone zarówno metodami klasycznej chirurgii, jak
i z zastosowaniem technik wewnątrznaczyniowych. W związku z porównywalnymi wynikami pierwotnej
drożności a mniejszym ryzykiem samego zabiegu, techniki wewnątrznaczyniowe są obecnie leczeniem
z wyboru zwężenia lub niedrożności tętnicy podobojczykowej. W prezentowanej pracy przedstawiono przypadek
zastosowania samorozprężalnego stentu Misago (Terumo), należącego do nowej generacji obwodowych
stentów samorozprężalnych opartych na systemie monorailowym (RX), w leczeniu długiej,
7-centymetrowej zmiany w proksymalnym odcinku lewej tętnicy podobojczykowej. Zdaniem autorów
długoodcinkowe zmiany wymagają zastosowania stentu elastycznego, odpornego na zgięcie czy załamanie.
Stent Misago (Terumo) może być z powodzeniem wykorzystany w wewnątrznaczyniowym leczeniu
pozaostialnych zmian tętnicy podobojczykowej.
Chirurgia Polska 2011, 13, 1, 75–82
Streszczenie
Istotne zwężenie lub całkowita niedrożność tętnicy podobojczykowej jest stosunkowo rzadkim schorzeniem,
występuje w około 0,4% populacji. W 90% przypadków przyczyną niedrożności lub zwężenia tętnicy
podobojczykowej jest miażdżyca. Niedrożność lub hemodynamicznie istotne zwężenie (> 70%) może
prowadzić do rozwoju objawów w postaci niedokrwienia mózgu lub niedokrwienia kończyny górnej.
Zwężenie tętnicy podobojczykowej może być leczone zarówno metodami klasycznej chirurgii, jak
i z zastosowaniem technik wewnątrznaczyniowych. W związku z porównywalnymi wynikami pierwotnej
drożności a mniejszym ryzykiem samego zabiegu, techniki wewnątrznaczyniowe są obecnie leczeniem
z wyboru zwężenia lub niedrożności tętnicy podobojczykowej. W prezentowanej pracy przedstawiono przypadek
zastosowania samorozprężalnego stentu Misago (Terumo), należącego do nowej generacji obwodowych
stentów samorozprężalnych opartych na systemie monorailowym (RX), w leczeniu długiej,
7-centymetrowej zmiany w proksymalnym odcinku lewej tętnicy podobojczykowej. Zdaniem autorów
długoodcinkowe zmiany wymagają zastosowania stentu elastycznego, odpornego na zgięcie czy załamanie.
Stent Misago (Terumo) może być z powodzeniem wykorzystany w wewnątrznaczyniowym leczeniu
pozaostialnych zmian tętnicy podobojczykowej.
Chirurgia Polska 2011, 13, 1, 75–82
Słowa kluczowe
niedrożność tetnicy podobojczykowej; zespół podkradania; angioplastyka; stent
Tytuł
Zastosowanie stentu samorozprężalnego w leczeniu niedrożności tętnicy podobojczykowej — opis przypadku
Czasopismo
Chirurgia Polska
Numer
Tom 13, Nr 1 (2011)
Strony
75-82
Opublikowany online
2011-10-19
Wyświetlenia strony
1150
Wyświetlenia/pobrania artykułu
4660
Rekord bibliograficzny
Chirurgia Polska 2011;13(1):75-82.
Słowa kluczowe
niedrożność tetnicy podobojczykowej
zespół podkradania
angioplastyka
stent
Autorzy
Krzysztof Pietrzak
Mariusz Góral
Marek Drążkiewicz