Wstęp: Rak przełyku stanowi zawsze duże wyzwanie dla zespołu chirurgicznego, zarówno w przypadku stwierdzenia operacyjności zmiany, jak i w przypadku, kiedy operacja nie jest możliwa. Niestety pomimo postępu w diagnostyce oraz lepszej dostępności badań endoskopowych nadal wielu chorych zgłasza się do lekarza dopiero w momencie nieoperacyjności zmiany w przełyku. Po potwierdzeniu nieresekcyjności nowotworu najczęściej u chorego zakłada się przetokę odżywczą na żołądku lub jelicie cienkim, co znacznie obniża komfort życia, które mu pozostało.
Materiał i metody: W niniejszej pracy dokonano oceny 49 chorych z rakiem przełyku i dysfagią znacznego stopnia, niekwalifikujących się do leczenia operacyjnego. Chorzy ci zostali zakwalifikowani do implantacji stentu przełykowego. W pracy przedstawiono również statystyczne opracowanie retrospektywnej ankiety rozesłanej do chorych i ich rodzin w celu oceny jakości życia.
Wyniki: Bezpośrednio po zabiegu wynik dobry, czyli możliwość odżywiania się, zanotowano u 92% chorych, średni czas przeżycia po zabiegu wyniósł około 90 dni. W okresie obserwacji 30-dniowej śmiertelność wyniosła 6%. U 10% chorych podczas dalszej obserwacji zaistniała konieczność wszczepienia kolejnych stentów.
Wnioski: W opisywanej grupie pacjentów zarówno odsetek powodzenia leczenia, jak i liczba powikłań są porównywalne z innymi doniesieniami, co potwierdza przydatność opisywanej metody — implantacji stentów — jako metody paliatywnego leczenia dysfagii na tle raka przełyku. Wniosek ten wydają się również potwierdzać wyniki retrospektywnej ankiety.
Chirurgia Polska 2011, 13, 1, 11–19