Uporczywa terapia przeciwnowotworowa — aspekty etyczne

Streszczenie

Podstawową tezą niniejszego artykułu jest stwierdzenie, iż moralnie właściwe decyzje, dotyczące kontynuowania bądź zaprzestania terapii przeciwnowotworowej, będą podejmowane wówczas, gdy w procesie decyzyjnym zostanie uwzględniona zasada proporcjonalności środków, u podstaw której leży prawda o świętości życia i prawda o nieuchronności śmierci. Zgodnie z tą zasadą lekarz nie ma obowiązku stosowania uporczywej terapii, jednak nie wolno mu zaprzestać realizowania opieki zwyczajnej za pomocą środków proporcjonalnych. Rozróżnienie między środkami nieproporcjonalnymi (nieobowiązkowe) a środkami proporcjonalnymi (obowiązkowe) dokonuje się poprzez uwzględnienie zarówno obiektywnych kryteriów medycznych, bardziej znanych lekarzowi, jak i subiektywnych odczuć oraz stanów emocjonalnych pacjenta. Aby to stało się możliwe, potrzebna jest pogłębiona komunikacja interpersonalna między lekarzem i pacjentem, która sprawia, iż zostaną uszanowane autonomia pacjenta, sumienie oraz wiedza lekarza.
Chirurgia Polska 2011, 13, 1, 42–47