Tom 13, Nr 2 (2011)
Opublikowany online: 2012-04-27
Prognostyczna wartość troponiny I u pacjentów z krytycznym niedokrwieniem kończyn dolnych
Chirurgia Polska 2011;13(2):93-97.
Streszczenie
Wstęp: U pacjentów z przewlekłym krytycznym niedokrwieniem kończyn dolnych (CCLI) są spostrzegane
zmiany naczyniowe dotyczące nie tylko kończyn dolnych, ale i innych obszarów układu naczyniowego.
>br>Cel pracy: Celem pracy była ocena klinicznej przydatności oznaczania troponiny I (cTnI) u chorych hospitalizowanych
z powodu krytycznego niedokrwienia kończyn dolnych (CCLI).
Materiał i metody: Badaniem objęto 72 chorych, w wieku 76,3 ± 9,4 roku, hospitalizowanych z powodu CCLI. W dniu przyjęcia oraz w 1. i 2. dobie po zabiegu naczyniowym oznaczano u wszystkich pacjentów stężenia cTnI oraz enzymów: kinazy kreatyninowej (CPK), CK izoenzymu MB (CK-MB) i wykonano EKG. Do badania nie włączono chorych z objawową i niestabilną chorobą wieńcową.
Wyniki: Przed zabiegiem naczyniowym podwyższone wartości cTnI stwierdzono u 4,2% chorych (> 0,014 ng/ml), po zabiegu u 12,5% pacjentów. Istniała ścisła zależność pomiędzy stężeniami CPK, CK-MB oraz wynikiem zapisu EKG a dodatnią (podwyższoną) cTnI przed zabiegiem operacyjnym i po jego wykonaniu. W okresie hospitalizacji nie obserwowano istotnych różnic w zakresie odsetka zgonów, statystycznie istotna różnica dotyczyła natomiast zawału serca, który istotnie częściej występował w grupie z dodatnią cTnI (22,2% v. 0%; p = 0,0067). Wśród innych (pozasercowych) przyczyn mających wpływ na wzrost stężenia cTnI w okresie pooperacyjnym stwierdzono okołooperacyjny spadek morfologii krwi wymagający przetoczeń oraz występowanie ostrej niewydolności nerek.
Wnioski: Oznaczenie cTnI u pacjentów z CCLI ma istotne znaczenie do identyfikacji pacjentów wysokiego ryzyka powikłań kardiologicznych i jest szczególnie przydatne w wykrywaniu niemego niedokrwienia mięśnia sercowego w okresie okołooperacyjnym.
Materiał i metody: Badaniem objęto 72 chorych, w wieku 76,3 ± 9,4 roku, hospitalizowanych z powodu CCLI. W dniu przyjęcia oraz w 1. i 2. dobie po zabiegu naczyniowym oznaczano u wszystkich pacjentów stężenia cTnI oraz enzymów: kinazy kreatyninowej (CPK), CK izoenzymu MB (CK-MB) i wykonano EKG. Do badania nie włączono chorych z objawową i niestabilną chorobą wieńcową.
Wyniki: Przed zabiegiem naczyniowym podwyższone wartości cTnI stwierdzono u 4,2% chorych (> 0,014 ng/ml), po zabiegu u 12,5% pacjentów. Istniała ścisła zależność pomiędzy stężeniami CPK, CK-MB oraz wynikiem zapisu EKG a dodatnią (podwyższoną) cTnI przed zabiegiem operacyjnym i po jego wykonaniu. W okresie hospitalizacji nie obserwowano istotnych różnic w zakresie odsetka zgonów, statystycznie istotna różnica dotyczyła natomiast zawału serca, który istotnie częściej występował w grupie z dodatnią cTnI (22,2% v. 0%; p = 0,0067). Wśród innych (pozasercowych) przyczyn mających wpływ na wzrost stężenia cTnI w okresie pooperacyjnym stwierdzono okołooperacyjny spadek morfologii krwi wymagający przetoczeń oraz występowanie ostrej niewydolności nerek.
Wnioski: Oznaczenie cTnI u pacjentów z CCLI ma istotne znaczenie do identyfikacji pacjentów wysokiego ryzyka powikłań kardiologicznych i jest szczególnie przydatne w wykrywaniu niemego niedokrwienia mięśnia sercowego w okresie okołooperacyjnym.
Słowa kluczowe: krytyczne niedokrwienie kończyntroponinachoroba wieńcowa