Analiza nowych metod obrazowania naczyń obwodowych w chirurgii naczyniowej — część 2

Streszczenie

Celem niniejszej pracy jest prezentacja wybranych nowych metod obrazowania naczyń ich charakterystyki oraz porównanie ich z metodami obecnie rutynowo stosowanymi na oddziałach chirurgii naczyniowej. Analizie poddano dwie metody kontrastowe: 2-deoksy-D-glukozę znakowaną radioaktywnym izotopem fluoru 18 (FDG) stosowaną w PET, radionuklidy w CT, MRI, PET oraz ultrasonografię wewnątrznaczyniową, która wymaga specjalnej, indywidualnej aparatury. Dane zostały zebrane na podstawie publikacji zamieszczanych w internetowej bazie medycznej Elsevier w latach 2000–2010. Spośród wybranych metod ultrasonografia wewnątrznaczyniowa (IVUS) jest najbliższa wprowadzenia do rutynowej diagnostyki. Przemawia za tym porównywalna skuteczność w porównaniu z angiografią, możliwość oceny naczynia pod względem jego morfologii, brak ubocznych skutków napromieniania, a także względy ekonomiczne. Jednak jest to narzędzie zbyt precyzyjne, o ograniczonym przedziale zastosowania, dlatego nie można nim całkowicie zastąpić angiografii. Radionuklidy i FDG to metody, które potencjalnie pozwolą ocenić i przewidzieć przebieg miażdżycy w celu ukierunkowania terapii profilaktycznej. Przytoczono również przykład mniej znanego sposobu wykonywania arteriografii.