Migotanie komór u chorego ze stymulatorem 62-letni chory został przyjęty do szpitala z powodu pierwotnego migotania komór, które ustąpiło po defibrylacji. Rok wcześniej przebył rozległy zawał serca ściany przedniej. Z uwagi na liczne komorowe zaburzenia rytmu był leczony amiodaronem, jednakże z powodu wystąpienia zaburzeń przewodzenia (blok trójwiązkowy) choremu wszczepiono również stymulator DDD Biotronik Diplos 06. Po wszczepieniu stymulatora zaobserwowano, iż przedwczesne pobudzenia komorowe nie blokują stymulatora, a w jednym przypadku impuls ze stymulatora przypadł na szczyt załamka T, powodując parę pobudzeń komorowych. Z uwagi na brak objawów ostrego niedokrwienia i zaburzeń elektrolitowych przed epizodem migotania komór, wysunięto hipotezę, iż migotanie komór było wywołane bodźcem ze stymulatora przypadającym na okres nadwrażliwości komór pobudzenia przedwczesnego komorowego. Zwiększenie czułości stymulatora nie usunęło zaburzeń blokowania, dlatego zdecydowano wprowadzić nową elektrodę komorową, co doprowadziło do prawidłowego blokowania przedwczesnymi pobudzeniami komorowymi.
Wnioski:
1. W przypadku występowania przedwczesnych pobudzeń komorowych w czasie wszczepiania układu stymulującego wskazanym wydaje się pomiar amplitudy załamka R nie tylko pobudzeń rytmu zatokowego, ale także przedwczesnych komorowych.
2. Jakkolwiek undersensing rzadko wiąże się z niebezpiecznymi następstwami, to jednak w grupie pacjentów z dużym ryzykiem wystąpienia potencjalnie śmiertelnych zaburzeń rytmu serca konieczna wydaje się wczesna repozycja elektrody, jeżeli poprzez zmianę czułości stymulatora nie usuwa się zaburzeń blokowania.