Przydatność badań holterowskich w diagnostyce napadowego nawrotnego częstoskurczu nadkomorowego u dzieci
Abstract
Diagnostyka częstoskurczów u dzieci Nawrotny częstoskurcz nadkomorowy jest najczęstszą formą objawowej arytmii spotykaną u dzieci. Przezprzełykowa stymulacja lewego przedsionka (PSP) jest uznanym badaniem diagnostycznym, które jednak ze względu na swą agresywność jest zwykle źle znoszone przez dzieci.
Celem pracy była ocena przydatności badań holterowskich w diagnostyce napadowego nawrotnego częstoskurczu nadkomorowego. Badaniami objęto 30 dzieci (20 dziewczynek i 10 chłopców w wieku od 3 do 16 lat) hospitalizowanych z powodu dolegliwości sugerujących arytmię, u których w trakcie PSP wywołano nawrotny częstoskurcz nadkomorowy: przedsionkowo-komorowy z udziałem drogi dodatkowej - 22 dzieci (grupa I), węzłowy typ I - 8 dzieci (grupa II). W badaniu holterowskim w grupie I u 10 dzieci rejestrowano okresowo występujące cechy preekscytacji, natomiast napady częstoskurczu występowały u 6 dzieci. Ponadto u 1 pacjentki rejestrowano krótkie epizody trzepotania przedsionków. W grupie II napady częstoskurczu węzłowego typu I rejestrowano u 1 pacjenta. Ogółem u 7 z 30 dzieci (23%) w trakcie badania holterowskiego zarejestrowano napady częstoskurczu potwierdzające wyniki PSP.
Wnioski:
1. W wyselekcjonowanej grupie dzieci z udokumentowanym w PSP częstoskurczem nadkomorowym w jednej czwartej przypadków badanie holterowskie dostarcza danych istotnych diagnostycznie.
2. W wyselekcjonowanej grupie dzieci hospitalizowanych z powodu objawów sugerujących tachyarytmie badanie holterowskie jako badanie nieuciążliwe dla dziecka należy wykonać w pierwszym etapie diagnostyki.
Abstract
Diagnostyka częstoskurczów u dzieci Nawrotny częstoskurcz nadkomorowy jest najczęstszą formą objawowej arytmii spotykaną u dzieci. Przezprzełykowa stymulacja lewego przedsionka (PSP) jest uznanym badaniem diagnostycznym, które jednak ze względu na swą agresywność jest zwykle źle znoszone przez dzieci.
Celem pracy była ocena przydatności badań holterowskich w diagnostyce napadowego nawrotnego częstoskurczu nadkomorowego. Badaniami objęto 30 dzieci (20 dziewczynek i 10 chłopców w wieku od 3 do 16 lat) hospitalizowanych z powodu dolegliwości sugerujących arytmię, u których w trakcie PSP wywołano nawrotny częstoskurcz nadkomorowy: przedsionkowo-komorowy z udziałem drogi dodatkowej - 22 dzieci (grupa I), węzłowy typ I - 8 dzieci (grupa II). W badaniu holterowskim w grupie I u 10 dzieci rejestrowano okresowo występujące cechy preekscytacji, natomiast napady częstoskurczu występowały u 6 dzieci. Ponadto u 1 pacjentki rejestrowano krótkie epizody trzepotania przedsionków. W grupie II napady częstoskurczu węzłowego typu I rejestrowano u 1 pacjenta. Ogółem u 7 z 30 dzieci (23%) w trakcie badania holterowskiego zarejestrowano napady częstoskurczu potwierdzające wyniki PSP.
Wnioski:
1. W wyselekcjonowanej grupie dzieci z udokumentowanym w PSP częstoskurczem nadkomorowym w jednej czwartej przypadków badanie holterowskie dostarcza danych istotnych diagnostycznie.
2. W wyselekcjonowanej grupie dzieci hospitalizowanych z powodu objawów sugerujących tachyarytmie badanie holterowskie jako badanie nieuciążliwe dla dziecka należy wykonać w pierwszym etapie diagnostyki.
Keywords
napadowy częstoskurcz nadkomorowy; stymulacja przezprzełykowa lewego przedsionka; monitorowanie EKG metodą Holtera
About this articleTitle
Przydatność badań holterowskich w diagnostyce napadowego nawrotnego częstoskurczu nadkomorowego u dzieci
Journal
Issue
Vol 3, No 3 (1996): Elektrofizjologia i Stymulacja Serca
Pages
267-270
Published online
2000-03-06
Page views
511
Bibliographic record
Elektrofizjologia i Stymulacja Serca 1996;3(3):267-270.
Keywords
napadowy częstoskurcz nadkomorowy
stymulacja przezprzełykowa lewego przedsionka
monitorowanie EKG metodą Holtera
Authors
Joanna Rękawek
Katarzyna Bieganowska
Anna Turska-Kmieć
Agnieszka Kaszuba
Maria Miszczak-Knecht
Elżbieta Szymaniak
Krystyna Kubicka
