Wpływ zmienności rytmu komorowego na czas trwania częstoskurczów komorowych

Abstract

Zależność pomiędzy zmiennością rytmu nietrwałych częstoskurczów komorowych (VT) a występowaniem groźnych dla życia arytmii komorowych nie jest wyjaśniona. Dla jej wyjaśnienia oceniono wpływ układu autonomicznego na zmienność rytmu VT oraz porównano zmienność rytmu VT w grupie 30 osób z trwałym i w grupie 68 osób z nietrwałym VT. W każdym z analizowanych epizodów VT obliczono odchylenie standardowe od średniej wartości czasów trwania poszczególnych odstępów V-V (SDVV) oraz średnią wartość różnic czasu trwania kolejnych odstępów V-V (ADVV) częstoskurczu. W 5-minutowym przedziale czasu bezpośrednio przed wystąpieniem VT badano również 4 wskaźniki zmienności rytmu zatokowego: odchylenie standardowe od średniej wartości czasów trwania odstępów R-R, pierwiastek kwadratowy średniej z sumy kwadratów różnic między kolejnymi odstępami R-R oraz amplitudę widma w zakresie niskich i wysokich częstotliwości. Nie stwierdzono korelacji między zmiennością rytmu VT a zmiennością rytmu zatokowego oraz nie wykazano istotnej różnicy w zachowaniu się badanych wskaźników zmienności rytmu zatokowego w grupach osób z małą i dużą zmiennością rytmu VT. Stwierdzono natomiast zależność między zmiennością rytmu VT a czasem trwania częstoskurczu. Średnie wartości wskaźników SDVV i ADVV wynosiły odpowiednio: 58 ± 53 ms i 50 ± 55 ms u osób z nietrwałym VT oraz 15 ± 18 ms (p = 0,000) i 12 ± 14 ms (p = 0,000) u chorych z trwałym VT.
Uzyskane wyniki wskazują, że zmienność rytmu VT nie jest modulowana przez wpływ układu autonomicznego. Zależność między zmiennością rytmu a czasem trwania VT sugeruje, że blok w trzeciej fazie potencjału czynnościowego w pętli okrężnego ruchu fali pobudzenia odgrywa istotną rolę w genezie samoistnego ustępowania napadów VT.