Ocena dojrzałości autonomicznego unerwienia serca. Zależność zmienności rytmu serca od wieku płodowego

Abstract

Wstęp: Krótkotrwałe zmiany w częstości rytmu serca, nazywane zmiennością rytmu serca, spostrzegane są u osób w każdym wieku i stanowią ważny objaw prawidłowej homeostazy układu sercowo-naczyniowego. Częstość rytmu zatokowego ustala się w wyniku zsumowania kilku równocześnie działających czynników: napięcia układu współczulnego, układu przywspółczulnego i rytmu własnego komórek węzła zatokowo-przedsionkowego. W normalnych warunkach zmienność rytmu serca może mieć swoje źródło w układzie bodźcoprzewodzącym, w odruchach naczynioruchowych, związanych z regulacją ciśnienia tętniczego krwi i termoregulacją, w czynności oddechowej i regulacji hormonalnej. Analizując cykliczne zmiany czasu trwania kolejnych odstępów RR w zapisie elektrokardiograficznym, możemy ilościowo określić aktywność obu składowych układu wegetatywnego. Zmienność rytmu serca można ocenić na podstawie tradycyjnego zapisu EKG lub całodobowego zapisu metodą Holtera.
Cel pracy: Ocena zmienności rytmu serca u zdrowych noworodków urodzonych o czasie, na podstawie badania EKG metodą Holtera oraz porównanie wskaźników zmienności rytmu serca noworodków urodzonych przedwcześnie i noworodków donoszonych.
Materiał i metody: Badaniem objęto 100 zdrowych noworodków. U wszystkich wykonano ciągły 4-godzinny zapis elektrokardiograficzny metodą Holtera w drugiej dobie życia. Otrzymane dane poddano analizie czasowej i widmowej.
Wnioski: Na podstawie uzyskanych danych wykazano, że wiek płodowy noworodka wywiera istotny wpływ na parametry zmienności rytmu serca. (Folia Cardiol. 1999; 6: 35-42)