Wartość prognostyczna dyspersji QT jako czynnika zagrożenia częstoskurczem komorowym u dzieci z wypadaniem płatków zastawki dwudzielnej

Waldemar Bobkowski; Jacek Zachwieja; Aldona Siwińsk; Bartłomiej Mroziński; Alina Rzeźnik-Bieniaszewska i Janusz Maciejewski

Vol 9, No 2 (2002): Folia Cardiologica

Original articles

Submitted: 2013-01-14

Published online: 2002-02-01

View PDF

Download PDF file

Get Citation

Wartość prognostyczna dyspersji QT jako czynnika zagrożenia częstoskurczem komorowym u dzieci z wypadaniem płatków zastawki dwudzielnej

Waldemar Bobkowski, Jacek Zachwieja, Aldona Siwińsk, Bartłomiej Mroziński, Alina Rzeźnik-Bieniaszewska i Janusz Maciejewski

Folia Cardiol 2002;9(2):109-115.

Vol 9, No 2 (2002): Folia Cardiologica

Original articles

Submitted: 2013-01-14

Published online: 2002-02-01

Abstract

Wstęp: Celem pracy było porównanie dyspersji QT (QTd) u dzieci z wypadaniem płatków zastawki dwudzielnej (MVP) i u dzieci zdrowych, a także określenie przydatności QTd jako czynnika ryzyka wystąpienia częstoskurczu komorowego u dzieci z MVP w badaniach prospektywnych.
Materiał i metody: Badaniami objęto 151 dzieci z MVP oraz 164 dzieci zdrowych. U wszystkich wykonano badanie kliniczne, standardowe badanie EKG, 24-godzinne ambulatoryjne monitorowanie EKG oraz badanie echokardiograficzne. Obserwację odległą dzieci z MVP prowadzono przez 24-98 miesięcy (średnio 64 miesiące).
Wyniki: Dyspersja QT była istotnie wyższa u dzieci z MVP w porównaniu z grupą kontrolną (p < 0,00001). Istotny wzrost QTd obserwowano także u dzieci z MVP z towarzyszącymi komorowymi zaburzeniami rytmu (VA) w porównaniu z dziećmi bez VA (p < 0,00001). U chorych z MVP stwierdzono istotną zależność między wartością QTd a stopniem nasilenia VA według klasyfikacji Lowna (p < 0,00001) oraz stopniem niedomykalności mitralnej (p < 0,008). W obserwacji odległej u 24 dzieci z MVP stwierdzono wystąpienie częstoskurczu komorowego (3,1/100 chorych rocznie). Średnia wyjściowa wartość QTd była istotnie wyższa u dzieci, u których w okresie obserwacji odległej stwierdzono częstoskurcz komorowy w porównaniu z dziećmi z MVP (p < 0,00001). Wyjściowa wartość QTd ł 50 ms pozwalała na identyfikację chorych zagrożonych częstoskurczem komorowym z czułością równą 79,2% i swoistością wynoszącą 85% (wartość predykcyjna dodatnia - 50%, wartość predykcyjna ujemna - 95,6%).
Wnioski: Wzrost QTd u dzieci z MVP wiąże się z częstszym występowaniem VA. Wraz ze wzrostem dyspersji QT, wzrasta ryzyko wystąpienia złożonych postaci arytmii komorowej. Dyspersja QT może być przydatnym klinicznie wskaźnikiem zagrożenia częstoskurczem komorowym u dzieci z MVP, a jej wartość < 50 ms wskazuje na niewielkie ryzyko wystąpienia częstoskurczu komorowego w tej grupie chorych.