Izolacja żył płucnych wykonywana ablacją elektryczną jako metoda przywracania rytmu zatokowego w utrwalonym migotaniu przedsionków u chorych z wadą mitralną. Doniesienie wstępne

Abstract

Wstęp: Ablację elektryczną prądem o wysokiej częstotliwości linii oddzielającej ujście żył płucnych od mięśnia przedsionka można traktować jako modyfikację stosowanej od ponad 10 lat metody "labiryntu". Jednak powoduje ona mniejsze uszkodzenie mięśnia przedsionka oraz niewielkie wydłużenie czasu operacji. Szczególnie interesująca wydaje się u chorych z utrwalonym migotaniem przedsionków (AF) i z wykonywaną jednocześnie korekcją wady mitralnej.
Cel pracy: Wstępna ocena skuteczności izolacji żył płucnych wykonanej ablacją prądem o wysokiej częstotliwości w leczeniu utrwalonego AF u chorych z wadą zastawki mitralnej.
Materiał i metody: Izolację żył płucnych ablacją prądem o wysokiej częstotliwości wykonano u 10 pacjentek. U wszystkich chorych stwierdzano AF w okresie minimum 3 miesięcy przed planowaną operacją i wykluczono współistnienie innych czynników mogących wywoływać AF. U wszystkich 10 pacjentek wszczepiono mechaniczne protezy zastawkowe w ujście mitralne. Chorych dobrano losowo.
Wyniki: U wszystkich pacjentów przed leczeniem operacyjnym rejestrowano utrwalone AF przez okres od 6 miesięcy do 14 lat. U 7 chorych poddanych izolacji żył płucnych obserwowano śródoperacyjnie powrót rytmu zatokowego. W czasie dalszej obserwacji (w ciągu 4 tygodni od operacji) rytm zatokowy utrzymał się u 2 pacjentek, u 3 chorych występowały napady nadkomorowych arytmii, u 3 osób rejestrowano migotanie przedsionków, a u 2 pacjentek - ze względu na okresowo pojawiający się rytm węzłowy z wolną czynnością komór - konieczne było wszczepienie układu stymulującego serce. W okresie 3-6 miesięcy od operacji u 6 chorych rejestrowano rytm zatokowy, u 2 - utrwalone AF, a w 2 przypadkach obserwowano skuteczną stymulację serca.
Wnioski: Wykonanie izolacji żył płucnych ablacją prądem o wysokiej częstotliwości pozwoliło na przywrócenie rytmu zatokowego bezpośrednio po operacji u 60% pacjentów. W trakcie dalszej obserwacji rytm zatokowy rejestrowano trwale u 60% chorych, natomiast u 20% - utrwalone AF. U 2 spośród 10 pacjentów po izolacji żył płucnych ujawnił się rytm zastępczy z węzła przedsionkowo-komorowego z wolną czynnością komór, wymagający wszczepienia układu stymulującego serce.