Wstęp: Celem pracy była obserwacja wpływu aktywności autonomicznego układu nerwowego, ocenianej na podstawie analizy częstotliwościowej zmienności rytmu zatokowego (HRV), na występowanie i stopień nasilenia komorowych zaburzeń rytmu serca u dzieci z pierwotnym wypadaniem płatków zastawki dwudzielnej (MVP).
Materiał i metody: Badaniami objęto 151 dzieci z MVP w wieku 5–18 lat (śr. wieku 12,2 ± 3,1 roku). U wszystkich wykonano badanie echokardiograficzne, standardowy EKG oraz 24-godzinne ambulatoryjne monitorowanie EKG. Parametry analizy częstotliwościowej HRV oceniano z 5-minutowych zapisów rytmu zatokowego w ciągu dnia i w nocy.
Wyniki: Komorowe zaburzenia rytmu serca zarejestrowano u 63 (42%) dzieci z MVP. Nieliczne pobudzenia przedwczesne komorowe (Lown 1) stwierdzono u 29 (19%) chorych, liczne pobudzenia przedwczesne komorowe (Lown 2) - u 12 (8%), różnokształtne - (Lown 3) u 13 (9%), pary pobudzeń przedwczesnych komorowych (Lown 4a) - u 6 (4%) i nieutrwalony częstoskurcz komorowy (Lown 4b) - u 3 (2%) chorych. U dzieci z MVP z towarzyszącymi komorowymi zaburzeniami rytmu stwierdzono zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy istotnie niższe wartości względnej mocy widma w zakresie HF wyrażonej w jednostkach znormalizowanych (odpowiednio: p < 0,005; p < 0,004) oraz istotnie wyższe wartości mocy widma w zakresie LF, bezwzględne (p < 0,03; p < 0,02) i znormalizowane (p < 0,03; p < 0,02), oraz stosunku LF/HF (p < 0,02; p < 0,03) w porównaniu z chorymi bez arytmii komorowej. Wykazano istotną zależność pomiędzy stopniem nasilenia komorowych zaburzeń rytmu według klasyfikacji Lowna a wzrostem wartości znormalizowanych mocy widma w zakresie LF (w dzień i w nocy; p < 0,05) oraz obniżeniem w zakresie HF (w dzień; p < 0,05).
Wnioski: Stopień zaburzenia współzależności obu typów modulacji wegetatywnej na korzyść układu współczulnego wiąże się ze wzrostem częstości i stopnia nasilenia komorowych zaburzeń rytmu serca u dzieci i młodzieży z MVP. (Folia Cardiol. 2003; 10: 373–379)